Page 119 - นครรังสิตของเรา
P. 119

1. เศรษฐกิจในนครรังสิต                                                                                                                                             ต่อมาชาวจีนที่เข้ามาค้าขายในประเทศไทยได้ตั้งรกรากจนกลายเป็นคนไทย
                           นครรังสิตในอดีตมีโครงสร้างเศรษฐกิจเป็นแบบชุมชน มีบ้าน มีชุมชน                                                                                        เชื้อสายจีนจนกระทั่งผสมกลมกลืนกับคนไทยทั้งทางสายเลือดและวัฒนธรรม ดังนั้น

                    มีหมู่บ้าน  เป็นรากฐานของ คนในสังคม มีระบบการผลิตเป็นแบบยังชีพ ท�าเองใช้เอง                                                                                 จึงพบว่าประชากรที่เป็นคนไทยเชื้อสายจีนมักจะท�าการค้าอยู่ภายในบริเวณตัวเมือง
                    มีความเชื่อในธรรมชาติ และบรรพบุรุษ มีการนับถือผี และมีการปกครองตนเอง เป็นต้น                                                                                รวมทั้งในเทศบาลนครรังสิตด้วย จึงท�าให้ระบบเศรษฐกิจได้เกิดขึ้นในพื้นที่ที่เป็นตลาด
                    ต่อมาชุมชนดังกล่าวมีวิวัฒนาการเข้าสู่ระบบเมืองซึ่งเป็นพื้นที่ของศูนย์กลางทาง                                                                                หลายแห่ง  เช่น ในยุคแรกบริเวณตลาดศาลเจ้าคลองหนึ่ง ตลาดล่าง และต่อมาเมื่อ

                    การค้าที่ให้บริการและการอ�านวยความสะดวกต่างๆ  แก่ประชาชนทั่วไป ท�าให้เกิด                                                                                   ตลาดดังกล่าวลดความนิยมลงด้วยการเดินทางสัญจรไปมาไม่สะดวก จึงได้เกิดตลาด
                    ระบบเศรษฐกิจขึ้น  จนกระทั่งปัจจุบันมีการค้าขายกับต่างประเทศท�าให้สามารถพัฒนา                                                                                ในยุคที่สองขึ้นคือตลาดรังสิต ตลาดพรพัฒน์ และตลาดสุชาติ (กิตติ ขจรพุทธรักษา,

                    ขึ้นเป็นเมืองแห่งเศรษฐกิจใหม่จากผลของการปรับเปลี่ยนระบบเศรษฐกิจจากการที่มี                                                                                  2559 : สัมภาษณ์)  ซึ่งในปัจจุบันมีชาวจีนอาศัยอยู่อย่างหนาแน่นโดยประกอบอาชีพ
                                                                                                                                                                                ค้าขาย จึงท�าให้การพัฒนาทางเศรษฐกิจของนครรังสิตเกิดจากการมีร้านค้าและสินค้า
                    การผลิตแบบพอยังชีพกลายเป็นเศรษฐกิจระหว่างประเทศได้                                                                                                          ที่หลากหลายเพิ่มขึ้นจ�านวนมากตามความเจริญของพื้นที่นั้นๆ (ภาพที่ 2-3)
                           ในอดีตเศรษฐกิจในนครรังสิต อาจมีผลสืบเนื่องมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2431

                    ซึ่งมีการขุดคลองในที่ลุ่มภาคกลาง เพื่อให้เป็นพื้นที่เพาะปลูกข้าว ซึ่งราชวงศ์และ
                    ขุนนางได้สิทธิในการจับจองที่นาในครั้งนี้ด้วย ก่อให้เกิดระบบเจ้าของที่ดินและผู้เช่านา

                    ขึ้น ที่ดินที่เหลือจึงมีการถือครองโดยชาวนาได้อย่างอิสระ และต่อมาพื้นที่เพาะปลูกข้าว
                    ได้ขยายไปตามลุ่มน�้าภาคเหนือ และที่ราบฝั่งแม่น�้ามูล-ชีในภาคอีสาน ระบบกรรมสิทธิ์
                    เหนือที่ดินโดยกษัตริย์ ได้ปรับเปลี่ยนไปเกิดเป็นระบบกรรมสิทธิ์เอกชนขึ้นแทน

                    โดยการริเริ่มของรัฐ เพื่อประโยชน์ในการจัดเก็บภาษีที่นา แต่เนื่องจากที่ดินมีอยู่มาก
                    และชาวบ้านต้องการสิทธิท�ากินในที่ดินที่อุดมสมบูรณ์มากกว่าการเป็นเจ้าของที่ดิน

                    ระบบกรรมสิทธิ์เอกชนเหนือที่ดินจึงมีความเข้มแข็งขึ้น (สารานุกรมไทยส�าหรับเยาวชน
                    เล่มที่ 23, 2541 : ออนไลน์)  ต่อมาเมื่อชาวจีนได้อพยพเข้ามาค้าขายในประเทศไทย
                    มากขึ้นจึงเกิดการขยายตัวทางเศรษฐกิจด้วยการปรับเปลี่ยนมาเป็นตัวแทนทางด้าน
                                                                                                               กลุ่มภาพที่ 1 โรงสีข้าวในอดีตและปัจจุบัน
                    การค้ากับชาวต่างประเทศ ท�าให้มีรายได้เพิ่มขึ้น จึงได้เปิดกิจการโรงสีและโรงเลื่อย  เป็นสิ่งที่แสดงถึงเศรษฐกิจของเทศบาลนครรังสิตในอดีตได้เป็นอย่างดี                                   ภาพที่ 2 ตลาดรังสิตในอดีต
                    ขึ้นด้วยและท�าให้เศรษฐกิจดีขึ้น (กลุ่มภาพที่ 1)  โดยในปัจจุบันกิจการโรงสียังคงเหลือ                                                                               เป็นตลาดที่ก่อตั้งขึ้นมาพร้อมแนวคิดของการพัฒนาที่ดินโดยนายทองพูล หวั่งหลี              กลุ่มภาพที่ 3 ตลาดรังสิตในปัจจุบัน

                    ร่องรอยของรูปแบบอาคารขนาดใหญ่ให้เห็นอยู่บ้าง เช่น โรงสีไฟที่บริเวณคลองหนึ่ง         เป็นโรงสีแหล่งสุดท้ายของรังสิต ได้ปิดกิจการในปี พ.ศ.2556                        ซึ่งได้แบ่งที่ดินให้กับชาวบ้านเพื่อให้ได้อยู่อาศัยด้วยกันจนกลายเป็นชุมชน      เป็นแหล่งชุมชนชาวจีนและแหล่งเศรษฐกิจของนครรังสิต
                                                                                                                                                                                                      และพัฒนาเป็นตลาดในเวลาต่อมา
                    (ใกล้กับตลาดน�้ารังสิต)                                                                                                                                         ที่มาของภาพ : ตลาดรังสิต, http://www.taladrangsit.com/about_us.php?id=2


              116           นครรังสิตของเรา                                                                                                                                                                                                                                                               นครรังสิตของเรา     117
   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124