Page 127 - นครรังสิตของเรา
P. 127

3. สังคมในนครรังสิต                                                                                                                                                ชาวบ้านได้อาศัยสายน�้าในคลองรังสิตเพื่อใช้ในการอุปโภคบริโภค ทั้งใช้ดื่มกิน     นอกจากนี้ชาวบ้านยังใช้คลองรังสิตเป็นเส้นทางคมนาคมขนส่งเพื่อสัญจร
                                 ประชากรในเขตเทศบาลนครรังสิต   มีจ�านวนบ้าน 36,227 หลังคาเรือน                                                                                  หุงต้ม อาบน�้าช�าระร่างกาย ซักเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มต่างๆ ท�าความสะอาดเครื่องมือ ไปมาค้าขายไปมาหาสู่ซึ่งกันและกันไปจับจ่ายซื้อข้าวของที่ตลาด ตลาดที่มี่ชื่อเสียงของ

                    มีชุมชน 82 ชุมชนซึ่งในเทศบาลนครรังสิตได้จัดให้มีการจัดตั้งชุมชนย่อยขึ้น เพื่อเปิด                                                                           เครื่องใช้ นอกจากนี้ยังใช้ในการเกษตร  การเพาะปลูกพืชพันธุ์ธัญญาหารและเลี้ยงสัตว์ต่างๆ  คลองรังสิต คือตลาดปากคลองเจ็ด เพราะมีของขายนานาชนิด ส�าหรับพาหนะที่ใช้
                    โอกาสให้ประชาชนได้มีส่วนร่วมในการพัฒนาท้องถิ่นให้มากยิ่งขึ้น โดยมีคณะกรรมการ                                                                                ด้วย โดยชีวิตของชาวคลองรังสิตที่มักพบเห็นอยู่เสมอคือ การที่ชาวบ้านจับสัตว์น�้า ในคลองคือ เรือ โดยเรือที่นิยมใช้เป็นพาหนะประจ�าวัน คือ เรือบด มีขนาดเล็กกะทัดรัด
                    ชุมชนเป็นผู้บริหารงาน  (ข้อมูล ณ เดือนกรกฎาคม 2557) (เทศบาลนครรังสิต,                                                                                       นานาชนิดด้วยเครื่องมือประเภทต่างๆ เช่น สวิง แห อวน ยอ ลอบ ข่ายและเบ็ด นั่งได้ประมาณ  2 คน  หากบรรทุกของจ�านวนมากจะใช้เรือที่มีขนาดใหญ่กว่าเรือบด

                    แผนพัฒนาสามปี พ.ศ.2558-2560 : 16 )                                                                                                                          เพื่อน�าไปเป็นอาหารเหลือจากเป็นอาหารจะน�าไปขายเป็นรายได้อีกทางหนึ่ง (ภาพที่ 17 ) เช่น เรือมาดและเรือชะล่า ซึ่งต้องใช้แจวและก่อเป็นอุปกรณ์เพราะมีน�้าหนักมาก แต่ถ้า
                                  ในอดีตคลองรังสิต คือ หัวใจส�าคัญในการพัฒนาทุ่งหลวงรังสิตให้มีสภาพ                                                                                                                                                     ชาวบ้านจะไปจ่ายของที่ตลาดรังสิตหรือตัวเมืองจะมีเรือรับจ้าง เรียกว่า  เรือเมล์หรือ

                    เป็นแหล่งท�ามาหากินของชาวบ้านที่อพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานอยู่บนพื้นที่ริมคลอง                                                                                                                                                           เรือแท็กซี่เป็นเรือที่ใช้เครื่องจักรไอน�้า (เทียมจันทร์ อ�่าแหวว, 2556 : 52)  นอกจาก
                    โดยเฉพาะบริเวณสองฝั่งคลองรังสิตจะมีบ้านเรือนของชาวบ้านตั้งเรียงรายกันเป็นระยะๆ              ภาพที่ 15 สองฝั่งคลองรังสิตในปัจจุบัน                                                                                                   นี้ชาวมอญสามโคกยังใช้คลองรังสิตเป็นเส้นทางค้าขายโดยน�าเครื่องปั้นดินเผา เช่น
                    มีทั้งเป็นเพิงและบ้านทรงหน้าจั่วธรรมดาๆ ที่ท�าด้วยไม้ หลังคามุงจาก (ภาพที่ 14) และ                                                                                                                                                  ตุ่มสามโคก อ่าง กระถาง หม้อ ฯลฯ บรรทุกใส่เรือไปขายที่จังหวัดนครนายกอีกด้วย จึง

                    รอบๆ บริเวณบ้านจะปลูกพืชผักต่างๆ เช่น กล้วย  อ้อย มะยม ขนุน และพืชผักสวน                                                                                                                                                            เกิดเป็นคลองแห่งวัฒนธรรมที่สื่อผ่านด้วยการใช้ชีวิตของผู้คนในย่านริมคลองได้อย่าง
                    ครัวประเภท ข่า ตะไคร้  ใบมะกรูด  เป็นต้น                                                                                                                                                                                            น่าชมทีเดียว โดยในแต่ละวันชาวบ้านจะตื่นแต่เช้ามืดเพื่อออกไปท�ามาหากินในช่วง

                                                                                                                                                                                                                                                        เวลาประมาณตีสี่ตีห้า บริเวณคลองรังสิตมีเรือพายและเรือแจว พายสวนล่องไปมา
                                                                                                                                                                                                                                                        พร้อมกับมีเสียงร้อยทักทายกันเสมือนญาติพี่น้อง (ภาพที่ 18) โดยชาวบ้านส่วนมากจะ
                                                                                                                                                                                                                                                        รู้จักมักคุ้นกันตามลักษณะอุปนิสัยของคนไทยในชนบท และเมื่อถึงเวลาประมาณหกโมง

                                                                                                                                                                                                                                                        เช้าจะมีพระสงฆ์จากวัดมูลจินดาราม วัดเขียนเขตและวัดอื่นๆ พายเรือออกบิณฑบาต
                                                                                                                ภาพที่ 16 สองฝั่งคลองรังสิตในปัจจุบัน                                                                                                   ในขณะที่ชาวบ้านส่วนใหญ่เลื่อมใสในพระพุทธศาสนาจะจัดเตรียมอาหารหวานคาว
                                                                                                มีบ้านเรือนชาวบ้านตั้งเรียงรายเป็นระยะและมักจะมีการปลูกผักบุ้งบริเวณริมคลอง                                                                             ใส่ถาดออกมานั่งรอใส่บาตรที่หัวสะพานหน้าบ้าน ซึ่งบ้านริมคลองส่วนมากท�าด้วย
                                                                                                              ลอยเป็นแพอย่างอิสระสวยงามตามธรรมชาติ
                                                                                                                                                                                                                                                        ไม้ไผ่ที่ทอดยื่นยาวจากตัวบ้านจนถึงท่าน�้า จึงเป็นภาพที่สวยงามที่ยังคงมีให้เห็นอยู่
                                                                                                   ในปัจจุบันคลองรังสิตยังคงมีบ้านเรือนชาวบ้านตั้งเรียงรายเช่นเดิมแต่ได้
                                                                                           เปลี่ยนวัสดุในการก่อสร้างเป็นวัสดุสมัยใหม่ขึ้น เช่น เสาบ้านมีทั้งไม้เนื้อแข็งและ                                                                             บ้างในคลองรังสิตปัจจุบัน
                                                                                                                                                                                                           ภาพที่ 17 ยอยกปลา
                                                                                           เสาคอนกรีตเสริมเหล็ก หลังคาสังกะสี แต่ยังคงท�าใต้ถุนบ้านสูงเพื่อป้องกันน�้าท่วม                     เป็นเครื่องมือจับสัตว์น�้าชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นถุงกรวย
                                                                                           และในซอยย่อยมักจะเลี้ยงเป็ดและไก่ที่ใต้ถุนอยู่บ้าง ส่วนลักษณะที่มักเห็นอยู่เสมอ        หรือสวิงขนาดใหญ่ท�ามาจากด้ายถักคล้ายแห วิธีการยกจะใช้แรงคนโดยมีรอกติดไว้ที่คันยอ
                                                                                           ของบ้านเรือนในคลองรังสิตคือที่ชายคลองหน้าบ้านจะปลูกผักบุ้งลอยเป็นแพดูสวยงาม                          เพื่อผ่อนแรงให้สามารถยกยอที่อยู่ในน�้าให้ขึ้นได้ง่าย
                        ภาพที่ 14 สองฝั่งคลองรังสิตในอดีต มีบ้านเรือนของชาวบ้านตั้งเรียงรายกันเป็นแถว
                              มีทั้งเป็นเพิงและบ้านทรงหน้าจั่วธรรมดาที่ท�าด้วยไม้ หลังคามุงจาก  ซึ่งในปัจจุบันมักจะมีแนวผักตบชวาเข้ามาปะปนด้วย (ภาพที่ 16)

              124           นครรังสิตของเรา                                                                                                                                                                                                                                                               นครรังสิตของเรา     125
   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132