Page 109 - Book จากถานดบ
P. 109
จากถ่านดิบ...
สู่มณีที่(พอ)มีค่า 107
ในขณะที่ผมเข้าไปร่วมงานนั้น มีสมาชิกที่เป็นสถาบันอุดมศึกษาในอาเซียน 26 แห่ง
กับทั้ง ได้รับการสนับสนุนจากมหาวิทยาลัย
ซึ่งร่วมโครงการในประเทศญี่ปุ่น อีก 14 แห่ง
โครงการดังกล่าว เริ่มต้นในเฟสแรก เมื่อปี 2003 (2003-2008)
มีการขยายต่อมาในเฟสที่สอง (2008-2013)
และจะสิ้นสุดในเฟสที่สาม (2013-2018)
ผมมีความสุข กับสภาวะชีวิตเช่นนี้ดีเป็นปรกติ
จนอยู่มาวันหนึ่ง ในเย็นวันที่ 30 มกราคม 2013
ขณะที่ผมกำาลังกินข้าวเย็นกับครอบครัวอยู่ที่บ้าน
เพื่อนร่วมงานเก่าของผมที่สถาบันมาตรวิทยาแห่งชาติ โทรฯ เข้าหาผม Connecting My Dots
พร้อมกับระล่ำาระลักบอกว่า
“อาจารย์ บอร์ดสถาบันฯ มีมติแต่งตั้งอาจารย์เป็นผู้อำานวยการแล้วนะ”
ประมาณกลางปี 2011 เพื่อนร่วมงานเก่ากลุ่มก๊วนเดียวกันนี่แหละ
ที่มาชักชวนให้ผมไปลงสมัครตำาแหน่งผู้อำานวยการของสถาบันฯ
โดยยืนยันว่าผมสมัครได้...เพราะไม่มีกำาหนดเงื่อนไขอายุเอาไว้
ผมก็ตกลง...ลงนามในใบสมัคร ที่พรรคพวกอุตสาห์ถือติดมาให้
หลังจากนั้นไม่นาน ก็เข้ารับการสัมภาษณ์ โดยมีผู้สมัครอื่น อีกสองสามท่าน
ผลปรากฏว่า กรรมการสรรหา เห็นควรจะเสนอชื่อผม...
แต่...นักการเมืองที่เป็นรัฐมนตรีสมัยนั้น...ไม่อยากได้ผม
เรื่องนี้ จึงคาราคาซังมาเป็นเวลาเกือบปีครึ่ง
จนผมคิดว่ามันคงจบไปเรียบร้อยโรงเรียนไทยแล้ว
