Page 110 - Book จากถานดบ
P. 110
จากถ่านดิบ...
108 สู่มณีที่(พอ)มีค่า
ดังนั้น เมื่อเพื่อนร่วมงานโทรฯ มาในยามเย็นค่ำาเช่นนั้น
ผมจึงคิดว่า คงกำาลังอำาผมเล่น
เลยตะคอกกลับไปว่า “เฮ้ย กำาลังกินข้าวอยู่ อย่ามาล้อเล่นน่า”
แล้ววางหูไป
จนสักครู่ต่อมา ก็มีโทรศัพท์อีกสายจากผู้ใหญ่ที่ผมเคารพ...
Connecting My Dots
บอกว่า “อาจารย์ประยูร ขอแสดงความยินดีด้วย”
นั่นแหละ ผมจึงเริ่มเชื่อว่ามันคงจะจริง
นับเป็นการตัดสินใจที่ยากลำาบากที่สุดครั้งหนึ่งของผม
ว่าจะเลือกอย่างไรดี...
เพราะไม่ว่าผมจะตัดสินใจอย่างไร
ก็ต้องมีบางคนที่ไม่ชอบใจ หรือ กระทั่งโกรธผม
ระหว่างการทำางานที่ AUN/SEED-net
และมีความสุขกับการแปลและเขียนหนังสือ ถ่ายรูป และ เดินออกกำาลังกาย
กับความรับผิดชอบใหม่ ต่อสถาบันฯ
ดูแลโครงสร้างพื้นฐานด้านคุณภาพ ซึ่งสำาคัญที่สุดของประเทศ
