Page 15 - Book จากถานดบ
P. 15
จากถ่านดิบ...
สู่มณีที่(พอ)มีค่า 13
เนื้อหาสาระจากสิ่งที่ได้รับฟัง ยังจำาฝังอยู่ในใจ
ซึ่งจะผุดขึ้นมาทุกครั้งเมื่อเวลามาถึง
ในยามเด็ก ผมไม่มีทางเข้าใจหรอก ถึงสิ่งที่คุณแม่อ่านให้ฟัง
เป็นต้นว่า เรื่องของแมงมุม ที่พยายามชักใย
แล้ว...ลมแรงก็พัดกระโชกมา จนเส้นใยเหล่านั้นเสียหาย
แต่...แมงมุม ก็ยังคงตั้งหน้า ชักใยเช่นนั้นต่อไป โดยไม่ย่นย่อ
นัยยะของเนื้อหาเหล่านี้ มักผุดขึ้นมาในใจ
ยามที่ผมพบเจอกับความท้าทายใหม่ๆ ในชีวิต เมื่อเติบใหญ่ขึ้น
ผมมารู้จัก ไอน์สไตน์ เบนจามิน แฟรงกลิน เอดิสัน เพราะฉันมีคุณพ่อคุณแม่ ที่อ่านหนังสือให้ฉันฟัง
ก็จากนิทานที่คุณพ่ออ่านให้ฟัง
คุณพ่อจะให้ข้อคิด คำาสอน ที่ผมจำาได้แต่ไม่เข้าใจนัยยะในขณะที่รับฟัง
ซึ่งมีคุณค่ามหาศาลในชีวิตของผม
ท่านเคยยกวรรคทองของนักปราชญ์ชาวจีนมาเป็นข้อคิดกับผม
ในยามซึ่งผมเริ่มเติบใหญ่ เป็นคนห่ามๆ มีภาวะครึ่งสุกครึ่งดิบอยู่
ในขณะนั้น ผมไม่ได้เข้าใจข้อคิดดังกล่าว อะไรมากมายหรอก
จำาได้เพียงสาระสำาคัญ แต่คำาสอนนี้แหละ ที่มักผุดขึ้นมาในสมอง
ยามต้องผ่านร้อนผ่านหนาว และผจญไปในโลกกว้าง
