Page 15 - _Neat

8

1.5.2 วัยเด็กตอนตน (Children) อายุ 3-5 ป

พัฒนาการในวัยนี้เด็กจะเลียนแบบบิดามารดาหรือบุคคลในครอบครัว เชนพฤติกรรม เจตคติ คานิยม อารมณ

เปนวัยที่เด็กผูกพันกับครอบครัวมาก และจากการวิจัยของนักจิตวิทยา พบวาเด็กที่แยกจากบิดามารดาเปนระยะ

นานๆ เด็กจะแสดงอาการไมมีความสุขอยางเดนชัดและมักแสดงพฤติกรรมกาวราว สวนเด็กที่มีพอเลี้ยงหรือมีแม

เลี้ยง ขึ้นอยูกับการปฏิบัติของผูใหญที่มีตอเด็กและหากบิดามารดามีการหยาราง หรือบิดามารดาตายเด็กจะมี

การปรับตัวมาก เด็กในวัยนี้จะมีความคิดเห็นตอตนเอง โดยเด็กจะสังเกตจากปฏิกิริยาของผูใหญที่มีตอตนซึ่งจะ

ทําใหเกิดความคิดเห็นตอตนเองวาเปนคนดีหรือไม มีความสามารถมากนอยเพียงใด ถาผูปกครองตั้งระดับ

ความหวังไวสูงเกินไป เด็กไมมีความสามารถพอที่จะทําได มีแนวโนมวาจะไมประสบผลสําเร็จ จะทําใหเด็กเกิด

ความรูสึกไมดีตอตนเอง อาจเกิดความรูสึกเปนปมดอยวาตนไมมีความสามารถ การอบรมเลี้ยงดูมีผลตอ

บุคลิกภาพของเด็กมาก เด็กบางคนมีลักษณะเอาการเอางาน มีความรับผิดชอบ เพราะบิดามารดาฝกหัดใหเปน

ตัวอยางที่ดีแกนองๆ เด็กบางคนมีอารมณออนไหวงาย ทั้งนี้อาจเนื่องมาจากบิดามารดาลําเอียงรักลูกไมเทากัน

ความแตกตางระหวางบุคคลในวัยเด็กนี้จะปรากฎชัดเจน คือเด็กบางคนมีลักษณะการเปนผูนํา บางคนมีลักษณะ

เปนผูตาม บางคนชอบเขาสังคมสนุกสนาน บางคนชอบอยูเงียบๆ ชอบหนีสังคมทั้งนี้ขึ้นอยูกับประสบการณและ

การไดรับการอบรมฝกฝนมาจากบิดามารดา นอกจากนี้ความแตกตางระหวางเพศเกี่ยวกับบุคลิกภาพจะปรากฏ

ชัดเจนในวัยนี้เชนเดียวกัน เด็กชายมักมีลักษณะเปนผูนําคลองแคลววองไวปราดเปรียว เด็กหญิงจะเชื่อฟง สุภาพ

ออนหวาน เรียบรอย ความแตกตางเหลานี้อาจเกิดจากการเลียนแบบพฤติกรรมของบิดามารดา หรืออาจเกิดจาก

การอบรมสั่งสอนใหเด็กมีบทบาทตามเพศของตน

1.5.3 วัยรุนตอนตน อายุ 13-16 ป

อายุ 13-16 ป ถือวาเปนวัยที่เขาสูวัยรุน เด็กในวัยนี้ในเรื่องบุคลิกภาพ เด็กจะมีลักษณะไมมีความเชื่อมั่นใน

ตนเอง มีเจตคติที่ไมดีตอตนเอง ไมพอใจในตนเองในเรื่องของรูปราง หนาตา ผิวพรรณ และสัดสวนของตน ทั้งนี้

อาจเนื่องมาจากวัยนี้การพัฒนาการของรางกายยังไมพัฒนาไปถึงขีดสุด เด็กจะมีความวิตกกังวลกับการ

เปลี่ยนแปลงของรางกาย และอารมณ เชน มือเทาใหญเกินไป แขนขายาว ผิวพรรณไมเกลี้ยง รูปรางไมสมสวน

ซึ่งรางกายจะเปนเชนนี้ชั่วคราวเทานั้น เด็กในวัยนี้ไมเขาใจทําใหคิดวาตนเองผิดปกติ นอกจากนี้ความ

เจริญเติบโตของรางกายในวัยนี้ทําใหเด็กเกิดความรูสึกเกงกาง ไมทะมัดทะแมง เด็กจะรูสึกรําคาญและอายถาถูก

วิจารณ จึงทําใหเด็กรูสึกผิดปกติมากขึ้น

เด็กในวัยนี้จะมีการปรับตัวอีกระดับหนึ่งจึงทําใหมีกิริยาอาการเปลี่ยนแปลงไปบางครั้งมีพฤติกรรมดี ไม

ถูกตองเหมาะสม หรือมีพฤติกรรมที่สังคมไมยอมรับ บางครั้งโดนดุวาโตแลวยังทําตัวเปนเด็ก เด็กจะเกิดความ

สงสัยวาอะไรคือความพอดี และอีกประการหนึ่งที่เปนสาเหตุทําใหเด็กมีเจตคติที่ไมดีตอตนเอง คือเด็กไมประสบ