Page 4 - Балдарга 2023_Neat

керек деп бодоп јӱредим. Је менде балдардаҥ ӧскӧ база најылар бар. Олор:
иштеҥкей Башпарак ла оныҥ карындаштары, тӧп шӱӱлтелӱ Теертпек ле
оныҥ најылары – Чертимек ле Кертимек деп уулчактар, јаантайын јаба

јӱргӱлеер Чиҥмери Канатту Кӧбӧлӧк лӧ Апсан-Сарапсан, Анаар ла Мы-
наар деп јалку кӱлӱктер, школго јӱрген Койонок ло оныҥ најызы Айучак.
Олордыҥ кылык-јаҥы башка-башка да болзо, кажызы ла меге кару. Је эҥ
ле тыҥ Чертимекке ле Кертимекке карузып јӱредим. Оныҥ учун олор ке-
регинде куучындап ийейин.
Бир катап мениҥ колыма Буратино деп агаш уулчак керегинде бичик
учураган. Бичикти тӱни-тӱжи кычырып, бистиҥ кара башту уулчактарга
ла кысчактарга мындый уулчак эдип берзе кайдар деп шӱӱдим. Кӱӱниҥ
ле бар болзо, иштенетени кайда барар ол. Сӱрекей ус эмес те болзом, је
бу тушта чырмайып иштегем. Мӧш агашты јара чабала, эҥирге јетпей
уулчакты узап, бӱдӱрип ийдим. Агаш уулчагымды анаҥ-мынаҥ арчыйла,
јерге божодып ла ийген болзо, ол чадыр айылды айландыра јӱгӱре бербей

кайтты. Сӱӱнчимди калаш быжырып јаткан ӱйиме айттым. «Ары кедери
эт, тенек карганак» - деп, ӱйим арбанып салды. Уулчак јӱгӱрип-јӱгӱрип,
јаныма келди. Кенетийин чип-чичке ӱниле ыйламзырап айтты:
– Мен јаҥыскан ла јӱретем бе? Меге кунукчыл болор.
Бойыма бойым тӱбек таап алганыма кыјыраҥтып айттым:
– Эмди эҥир кирип калган. Караҥуйда канайып иштенетен.
Је уулчактыҥ токтоор кӱӱни јок. Мени айландыра базып, тӱнде јаҥыскан
не болорым деп комудайт. Кенетийин калаш быжырып јаткан ӱйим санаа-

ма кирди. Айылга кийдире јӱгӱреле, кулурды сууга чейип, база бир уул-
чакты тудуп ийдим. Сууга чейип салган кулур кандый болор? Ары-бери
мылјыҥдап јатпай база. Эмеш кадырып ийерге, очоктыҥ ӱстине экеле-
римде, аайы-бажы јок кыйгы чыкты:
– Калак-кокый, токтогор! Јалмажып кӱйӱп бараат!
Мыны кӧрӧлӧ, агаш уулчактыҥ сӱӱнип турганы коркыш. Кулурдаҥ тут-
кан уулчакты јерге тургузып саларымда, ол база ары-бери јӱгӱрди. Оноҥ
агаш уулчакла јединижеле, кожоҥдогылап та тургулайт.
– Бу уулчактарга ат адап салза кайдар – деп, ӱйиме бурылдым.
– Бойыҥ ла адайтан туруҥ – деп айдала, ӱйим кӧнӧгин тудунып, уйын
саарга, чыга берди.
Ӱйимниҥ мындый кылыгына мен ӱренип калгам. Балдар, слер ого

јаман сананбагар. Бу јажыма јетире оныла кожо канайып јуртаган деп.
Јаан улустаҥ мени јаҥыс ӱйим оҥдоп јат.
Је уулчактарга ат адаары тӱниле меге амыр бербеди. Јер-телекейде би-
лер ончо аттарды тоолодым, бирӱзи де келишпес. Таҥары јуук карамтыга
берген эмтирим. Тӱженип јатсам, агаштаҥ јонгон ло кулурдаҥ туткан уул-
чактар мениҥ јаныма келгиледи. Агаштаҥ јонгоны айдат: «Мениҥ адым
– Чертимек». «Мениҥ адым – Кертимек» деп, Кулурдаҥ тутканы айтты.

4