Page 53 - Final
P. 53
41
2.10.4.4 กำรบรรยำยเรื่อง แบบกำรมีตัวตนที่เข้ำไปอยู่ในตัวเรื่องและกำรเป็นบุรุษที่
สำมได้แก่ ตัวละครแสดงบทบำทของตนเอง เป็นวิธีที่ดีที่สุด
2.10.4.5 กำรเปิดเรื่อง อำจใช้วิธีกำรให้ตัวละครสนทนำกัน กำรบรรยำยตัวละคร กำร
วำงฉำกและกำรบรรยำยตัวละครประกอบกำรบรรยำยพฤติกรรมของตัวละครแต่ละตัวละคร
ภำพที่ 2.35 แสดงภำพตัวอย่ำงบทที่ถูกใช้งำนจริง
ที่มำ : Khaosod, 2561
2.10.5 การจัดท าบทภาพ
กำรท ำสตอรี่บอร์ดเป็นกำรสร้ำงตำรำงขึ้นมำเพื่อร่ำงภำพลงไปตำมล ำดับขั้นตอนของ
เรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ เพื่อให้มองเห็นภำพรวมของงำนที่จะลงมือท ำและหำกมีสิ่งที่ต้องแก้ไขเกิดขึ้น ก็
จะสำมำรถแก้ไขเปลี่ยนแปลงปรับปรุงได้ หรือท ำสตอรี่บอร์ดใหม่ได้กำรท ำสตอรี่บอร์ดนั้น โดยหลัก
แล้วจะเป็นต้นแบบของกำรน ำไปสร้ำงเป็นภำพจริง เหตุกำรณ์จริง และจะเป็นตัวก ำหนดกำรท ำงำนใน
ขั้นตอนอื่นๆ ไปในตัวด้วย เช่น กำรเสียงพำกย์ กำรใส่เสียงดนตรี เสียงประกอบอื่นๆ หรือเทคนิค
พิเศษต่ำงๆ กำรท ำสตอรี่บอร์ดจึงเป็นกำรร่ำงภำพ พร้อมกับกำรระบุรำยละเอียดต่ำงๆ ที่จ ำเป็นที่
จะต้องท ำลงไป
2.10.6 หลักการเขียนบทภาพ
รูปแบบของสตอรี่บอร์ด จะประกอบไปด้วย 2 ส่วนคือ ส่วนภำพกับส่วนเสียงโดย
ปกติกำรเขียนสตอรี่บอร์ดก็จะวำดภำพในกรอบสี่เหลี่ยมต่อด้วยกำรเขียนบทบรรยำยภำพหรือบทกำร
สนทนำและส่วนสุดท้ำยคือกำรใส่เสียงซึ่งอำจจะประกอบด้วยเสียงสนทนำ เสียงบรรเลง และเสียง
ประกอบต่ำงๆ
