Page 28 - 1-5
P. 28
28
2.7 ทฤษฎีเกี่ยวกับสี
ทฤษฎีสี (Colour) คือ ลักษณะกระทบต่อสำยตำให้เห็นเป็นสีมีผลถึงจิตวิทยำ คือ มีอ ำนำจ ให้เกิด
ควำมเข้มของแสงที่อำรมณ์และควำมรู้สึกได้ กำรที่ได้เห็นสีจำกสำยตำสำยตำจะส่งควำมรู้สึกไป ยังสมอง
ท ำให้เกิดควำมรู้สึกต่ำงๆ ตำมอิทธิพลของสี เช่น สดชื่น ร้อน ตื่นเต้น เศร้ำ สีมีควำมหมำย อย่ำงมำก
เพรำะศิลปินต้องกำรใช้สีเป็นสื่อสร้ำงควำมประทับใจในผลงำนของศิลปะและสะท้อนควำม ประทับใจนั้น
ให้บังเกิดแก่ผู้ดูมนุษย์เกี่ยวข้องกับสีต่ำงๆ อยู่ตลอดเวลำเพรำะทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวนั้นล้วน แต่มีสีสัน
แตกต่ำงกันมำกมำย สีเป็นสิ่งที่ควรศึกษำเพื่อประโยชน์กับตนเองและผู้สร้ำงงำนจิตรกรรม เพรำะ
เรื่องรำวองสีนั้นมีหลักวิชำเป็นวิทยำศำสตร์จึงควรท ำควำมเข้ำใจวิทยำศำสตร์ ของสีจะบรรลุผลส ำเร็จใน
งำนมำกขึ้น ถ้ำไม่เข้ำใจเรื่องสีดีพอสมควร ถ้ำได้ศึกษำเรื่องสีดีพอแล้วงำนศิลปะก็จะประสบควำมสมบูรณ์
เป็นอย่ำงยิ่ง (ชลูด นิ่มเสมอ, 2544)
2.7.1 ค าจ ากัดความของสี
2.7.1.1 แสงที่มีควำมถี่ของคลื่นในขนำดที่ตำมนุษย์สำมำรถรับสัมผัสได้
2.7.1.2 แม่สีที่เป็นวัตถุ (Pigmentary Primary) ประกอบด้วย แดง เหลือง น้ ำเงิน (RGB)
2.7.1.3 สีที่เกิดจำกกำรผสมของแม่สี
2.7.2 คุณลักษณะของสี
2.7.2.1 สีแท้ (Hue) คือ สีที่ยังไม่ถูกสีอื่นเข้ำผสม เป็นลักษณะของสีแท้ที่มีควำมสะอำด
สดใส เช่น แดง เหลือง น้ ำเงิน
2.7.2.2 สีอ่อนหรือสีจำง (Tint) คือ จะใช้เรียกสีแท้ที่ถูกผสมด้วยสีขำว เช่น สีเทำ สีชมพู
2.7.2.3 สีแก่ (Shade) ใช้เรียกสีแท้ที่ถูกผสมด้วยสีด ำ เช่น สีน้ ำตำล
สีสำมำรถแยกออกเป็น 2 ประเภท ดังนี้
1) สีธรรมชำติ สีธรรมชำติ คือ สีที่เกิดขึ้นเองธรรมชำติ เช่น สีของแสงอำทิตย์สี
ของท้องฟ้ำ ยำมเช้ำ เย็น สีของรุ้งกินน้ ำเหตุกำรณ์ที่เกิดขึ้นเองธรรมชำติ ตลอดจนสีของ ดอกไม้ ต้นไม้
พื้นดิน ท้องฟ้ำ น้ ำทะเล
