Page 42 - DoiSuthep

42

ป่าหลังบ้าน

อัญชสา

หกโมงกว่าๆ ฉันลงรถทัวร์ที่สถานีขนส่งเชียงใหม่แล้วโบกรถสองแถวแดงต่อเข้าบ้าน

อากาศยามเช้ากำาลังเย็นสบาย ลมพัดปะทะหน้าแรงๆ ไล่ความง่วงงุนจากการ

นอนหลับๆ ตื่นๆ บนรถทัวร์

นั่นไง “ดอยสุเทพ”...ถึงบ้านเสียทีสินะ

หลังอพยพหนีความวุ่นวายจากกรุงเทพฯ และขึ้นมาลงหลักปักฐานทีเชียงใหม่่

ได้สี่ปีกว่าๆ เวลามีคนถามว่าบ้านอยู่ไหน ฉันมักจะตอบด้วยความภูมิใจหน่อยๆ

ว่า “เชียงใหม่” แถมท้ายด้วยการคุยทับว่า “รู้ไหมบ้านฉันมีป่าอยู่หลังบ้านและมี

แม่น้ำาอยู่หน้าบ้านด้วยล่ะ”