Page 45 - DoiSuthep
P. 45
45
พูดคุย หรือไม่ก็มัวแต่ดูวิวทิวทัศน์ข้างทางจนลืมดูจิตดูใจตัวเอง และโดยไม่รู้ตัว
คนสมัยเราก็ได้ทำานิพพานหล่นหายไปเสียแล้ว...หายไปพร้อมกับ “ความหมาย”
ของถนนศรีวิชัย ถนนที่ครูบาตั้งใจพาเราไปสู่นิพพาน
ความทรงจำาอีกเรื่องที่เกือบจะสูญหายไปก็คือตำานานเกี่ยวกับปู่แสะย่าแสะ
และฤษีวาสุเทพ ชื่อดอยสุเทพนั้นก็มีที่มาจากชื่อฤษีวาสุเทพนี่เอง ตามตำานานเล่าว่า
ฤษีวาสุเทพบำาเพ็ญพรตอยู่บนดอยแห่งนี้ตั้งแต่ก่อนสมัยพญามังราย บางตำานานเล่า
ว่าวาสุเทพเป็นบิดาของพระนางจามเทวี และเป็นกษัตริย์หรือหัวหน้าของชาวลัวะ
แถบเชิงดอยสุเทพด้วย ส่วนปู่แสะ (ยักษ์จิคำา) ย่าแสะ (ยักษ์ตาเขียว) เป็นยักษ์
ดุร้ายที่ชาวลัวะเคารพยำาเกรง เชื่อกันว่าเป็นพ่อแม่ของฤษีวาสุเทพ
ทุกปี ณ ชายป่าเชิงวัดพระธาตุดอยคำาซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเขตอุทยานแห่งชาติ
สุเทพ-ปุย ชาวบ้านจะจัดพิธีเลี้ยงดง ฆ่าควายเลี้ยงผี และแห่อัญเชิญรูปพระบฏ
หรือภาพวาดพระพุทธเจ้าขึ้นแขวนบนต้นไม้ให้ไหวไปมา เพื่อเป็นอุบายหลอกยักษ์
ทั้งสองตนว่าพระพุทธเจ้ายังมีชีวิตอยู่ ให้ยักษ์รักษาสัญญาที่เคยให้ไว้กับพระพุทธเจ้า
ว่า “ตราบใดตถาคตยังเคลื่อนไหวอยู่ ตราบนั้นห้ามยักษ์ทั้งสองกินเนื้อคน”
ฉันฟังเรื่องเล่าและตำานานต่างๆ เหล่านี้ซ้ำาไปซ้ำามา จนมันกลายเป็นส่วนหนึ่ง
