Page 69 - DoiSuthep
P. 69
69
ศัตรูที่อาจบุกผ่านเข้ามาโจมตีอาณาจักรล้านนาอีกด้วย
กล่าวให้ง่ายก็คือ กุศโลบายของพระญากือนาในการสร้างพระธาตุบนดอย
ครั้งนี้ก็เพื่อ ตั้งใจจะกลืนคนพื้นเมืองหมู่ลัวะหมู่ยาง (กะเหรี่ยง) ที่ยังนับถือผี
บรรพบุรุษอยู่ให้เปลี่ยนมานับถือศาสนาพุทธ ตามทฤฎษีที่ว่าคนเราเมื่อเป็น “เจ้าหมู่
เดียวกัน” แล้วย่อมสนิทใจกัน เกิดความไว้วางใจกัน สามารถมอบอำานาจหน้าที่
สำาคัญ ด้วยการแต่งตั้งให้เป็น “พระญาลัวะ” ช่วยทำาหน้าที่รักษาปราการด่านขุนเขา
เฝ้าระวังปัจจามิตรไปในตัว ด้วยพระญากือนาเล็งเห็นว่า หากปล่อยคนพวกนี้ไว้ให้
เป็นชนกลุ่มน้อยอิสระ วันหนึ่งวันใดอาจกลายเป็น “หอกข้างแคร่” คอยทิ่มแทง
ชาวล้านนา หรืออาจแปรพักตร์ไปช่วยเปิดทางชี้ช่องให้ข้าศึกเข้ามาโจมตีเมือง
เชียงใหม่ได้ หากอีกฝ่าย (ไม่ว่า สุโขทัย พม่า อยุธยา หรือล้านช้าง ก็ตาม) มีข้อ
แลกเปลี่ยนด้วยการมอบสินทรัพย์มหาศาลกำานัลให้หมู่ลัวะยางเป็นการตอบแทน
กษัตริย์ล้านนาแทบทุกพระองค์ในราชวงศ์มังรายให้ความเคารพต่อเวียง
พระธาตุฝ่ายอรัญวแห่งนี้มาก มักเสด็จบนหลังช้างขึ้นมากราบสักการะพระธาตุ
ดอยสุเทพเป็นประจำา จนกระทั่งล้านนาได้ร้างไปตั้ง แต่ปี พ.ศ. 2101 เมื่อพม่า
เข้าปกครองดินแดนลุ่มน้ำาปิง วัง ยม น่าน ภายใต้การนำาของกษัตริย์ที่แข็งแกร่ง
