Page 87 - DoiSuthep
P. 87

87




                  20 ชีวิต ทั้งๆ ที่ได้แจกใบปลิวกระจายข่าวนี้ไปมากกว่า 100,000 แผ่น เหตุเพราะ


                  เป็นช่วงฤดูเก็บเกี่ยวพอดี

                         แต่แล้ววันที่สองกลับมีผู้คนหลั่งไหลเพิ่มขึ้นมากกว่าวันแรกหลายเท่าตัว ผ่าน


                  ไปเพียง 7 วัน ชาวเชียงใหม่-ลำาพูนก็แห่มาปักหลักนอนที่ตีนดอยสุเทพไม่น้อยกว่า

                  2,000 คน ทั้งพ่อค้า ข้าราชการ ทหาร ตำารวจ ชาวบ้าน ชาวดอย แต่ละคนพกพา


                  ข้าวปลาอาหาร ชะแลง มีดพร้า จอบ เสียม ขวาน ค้อน อีเตอร์ แต่ละวันขนคน


                  มาสลับสับเปลี่ยนเป็นขบวนรถยาวเหยียดไม่น้อยกว่า 100 คัน

                         ต่อจากนั้นอีก 15 วัน เมื่อผู้คนทราบข่าวเรื่องการสร้างทางขึ้นดอยสุเทพ จึง


                  ค่อยๆ ทยอยกันเดินทางมาจากทั่วทุกสารทิศ ต่างมาขออาสาเป็นเจ้าภาพหรือมีส่วน

                  ร่วมในการทำาทาง ขอแบ่งบุญคนละครึ่งวาบ้าง วาหนึ่งบ้าง มากกว่านั้นบ้าง ตลอด


                  ทั่วทั้งภูเขามีเจ้าของผู้จับจองไปจนถึงบันไดนาค


                         ผ่านไปไม่กี่เดือน เริ่มมีคนมาช่วยงานไม่ต่ำากว่า 5,000 คนต่อวัน เกิดการ

                  แย่งยื้อในการขุดขนถมทางให้เรียบ จึงต้องสร้างข้อตกลงกันว่า ให้ขุดได้เพียง


                  คนละ1 วา เท่านั้น เพื่อจะได้กระจายงานให้ทั่วถึงทุกคน ผู้รับทำาทางโดยมากนอน

                  ค้างในที่ที่ตนรับทำาทางนั้น เวลาเย็นข้าราชการเลิกจากงาน นักเรียน ครู เลิกจาก
   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92