Page 92 - DoiSuthep
P. 92
92
“2 ธ.ค. 77” อันเป็นระยะเวลาเกือบ 1 เดือนถัดมาหลังจากพิธีลงจอบแรกแล้ว
ปัจจุบันหากไม่สังเกตแผ่นซีเมนต์ดังกล่าว จะไม่มีใครมองเห็น เนื่องจาก
ตั้งอยู่ไกลเกินกว่าที่สายตาจะเหลือบมอง อีกทั้งแผ่นจารึกนั้นอยู่ในสภาพชำารุดแตกพัง
มีคราบตะไคร่เชื้อราจับฝังทั่วทั้งแผ่น และตัวอักษรเริ่มเลอะเลือน
ในทัศนะของคณะราษฎรที่มีต่อครูบาเจ้าศรีวิชัย ณ ช่วงเวลาหนึ่งนั้น ปรากฏ
หลักฐานอยู่ในจดหมายของนายรวม ยอดท้าย สายลับสืบข่าวทั่วราชอาณาจักร
และต่างประเทศ ที่มีไปถึงกรรมการคณะราษฎร เมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม 2475 (กอง
จดหมายเหตุ เอกสารสำานักนายกรัฐมนตรี สร. 0201. 25/217) เนื้อความใน
จดหมายระบุว่า
“ ...พระศรีวิชัยองค์นี้ ทราบว่าทางราชการหรือผู้หลักผู้ใหญ่ในราชการไม่ค่อย
เอาใจใส่ต่อท่าน ทั้งท่านเองก็แสดงอาการมักน้อยถือสันโดษ ไม่ชอบข้องแวะกับ
ผู้ลากมากดีหรือลาภยศสิ่งใด ปฏิปทาของท่านมีแต่ทางเป็นพระคุณแก่ราษฎรสามัญ
