Page 88 - DoiSuthep
P. 88
88
เรียนหนังสือ ต่างเดินเท้าขึ้นไปเที่ยวดูการทำางาน ผู้ที่ไปเที่ยวเห็นเขาทำางานกัน ก็
บังเกิดศรัทธา ได้ช่วยขุดดินและลากดินลงข้างห้วย เป็นบรรยากาศที่สนุกสนาน
เมื่อหลวงศรีประกาศเห็นคนแห่กันมาแน่นขนัด ก็ตกอกตกใจว่าจะหาข้าวปลา
ที่ไหนมาเลี้ยงคนเหล่านี้ ครั้นสองเดือนผ่านไป หลังจากที่ชาวบ้านเกี่ยวข้าวเสร็จ
ชาวเชียงราย ลำาปาง พะเยา แพร่ น่าน อุตรดิตถ์ สุโขทัย ตาก พิษณุโลก
แม่ฮ่องสอน รวมไปถึงชาวพม่าจากมะละแหม่ง เชียงตุง ต่างมุ่งหน้าสู่น้ำาตกห้วยแก้ว
จนมืดฟ้ามัวดิน พกจอบสะพายขวานมาร่วมสร้างทางโดยไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย
ในแต่ละวัน พ่อค้าแม่ขายกลางเวียงเชียงใหม่ต่างยกหม้อยกไหมานึ่งข้าว
โขลกน้ำาพริกแจก ชาวไร่ชาวนาทั่วภาคเหนือนำาข้าวโพด ถั่ว งา เผือก หอมกระเทียม
พริก ข้าวเหนียวมาเต็มคันรถทุกวัน กระทั่งครูบาต้องสั่งให้สร้างยุ้งฉางข้าวไว้สอง
หลังสำาหรับเก็บเสบียงเลี้ยงผู้คน ณ บริเวณหน้าวัดศรีโสดา ซึ่งเปรียบ เสมือนศูนย์
บัญชาการ
บุคคลที่อาสามาช่วยงานประกอบด้วยคนทุกชาติพันธุ์ ทุกเพศทุกวัย ทุกกลุ่ม
ทุกชั้นชน สามารถจำาแนกได้เป็นกลุ่มใหญ่ๆ ได้ดังนี้
1. กลุ่มพระภิกษุสามเณร 2. กลุ่มชาวเขาและชาวบ้าน
