Page 120 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 120
112
ั
ี
จัดต้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง (ฉบับท่ ๗) พ.ศ. ๒๕๕๗ ซ่งพ้นจำกต�ำแหน่งตำมวำระแต่ต้อง
ึ
ุ
ุ
่
ิ
ู
ี
่
้
้
ุ
�
ั
ู
ทำหนำทกรรมกำรตลำกำรศำลปกครองผทรงคณวฒไปพลำงกอนตำมมำตรำ ๒๗๗ วรรคสอง ของรฐธรรมนญ
ี
ี
แห่งรำชอำณำจักรไทย อยู่ในวันก่อนวันท่พระรำชบัญญัติน้ใช้บังคับคงท�ำหน้ำท่ต่อไปจนกว่ำจะมีกำรประกำศ
ี
ึ
ผลกำรเลือกกรรมกำรตุลำกำรศำลปกครองผู้ทรงคุณวุฒิตำมมำตรำ ๓๕ วรรคหน่ง (๒) แห่งพระรำชบัญญัต ิ
ิ
ั
จัดต้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ ซ่งแก้ไขเพ่มเติมโดยพระรำชบัญญัติน ้ ี
ึ
ให้กรรมกำรตุลำกำรศำลปกครองผู้ทรงคุณวุฒิตำมมำตรำ ๓๕ วรรคหน่ง (๒) (ก) และ (ข) แห่งพระรำช-
ึ
บัญญัติจัดต้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ ซ่งแก้ไขเพ่มเติมโดยพระรำชบัญญัต ิ
ึ
ิ
ั
ั
ึ
ี
จัดต้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง (ฉบับท่ ๗) พ.ศ. ๒๕๕๗ ซ่งด�ำรงต�ำแหน่งอยู่ในวันก่อน
ี
ี
ี
วันท่พระรำชบัญญัติน้ใช้บังคับพ้นจำกต�ำแหน่ง แต่ให้ท�ำหน้ำท่กรรมกำรตุลำกำรศำลปกครองผู้ทรงคุณวุฒิ
ไปพลำงก่อนจนกว่ำจะมีกำรประกำศผลกำรเลือกกรรมกำรตุลำกำรศำลปกครองผู้ทรงคุณวุฒิตำม
มำตรำ ๓๕ วรรคหนึ่ง (๓) แห่งพระรำชบัญญัติจัดตั้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒
ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระรำชบัญญัตินี้
กรรมกำรตุลำกำรศำลปกครองผู้ทรงคุณวุฒิซ่งพ้นจำกต�ำแหน่งตำมวรรคสองและวรรคสำมให้ถือว่ำ
ึ
เป็นกำรพ้นจำกต�ำแหน่งตำมวำระ
มำตรำ ๒๔ ให้ประธำนศำลปกครองสูงสุดรักษำกำรตำมพระรำชบัญญัตินี้
หมำยเหตุ :- เหตุผลในกำรประกำศใช้พระรำชบัญญัติฉบับนี้ คือ โดยที่รัฐธรรมนูญแห่งรำชอำณำจักรไทย
มำตรำ ๑90 บญญตให้พระมหำกษตรย์ทรงแต่งตงและให้ตลำกำรพ้นจำกตำแหน่ง แต่ในกรณท ่ ี
ั
ุ
ั
้
ิ
ั
�
ั
ี
ิ
พ้นจำกต�ำแหน่งเพรำะควำมตำยหรือเกษียณอำยุ พ้นจำกต�ำแหน่งตำมวำระ หรือพ้นจำกรำชกำรเพรำะ
ถูกลงโทษ ให้น�ำควำมกรำบบังคมทูลเพื่อทรงทรำบ มำตรำ ๑9๘ บัญญัติให้กำรบริหำรงำนบุคคลเกี่ยวกับ
ึ
ตลำกำรศำลปกครองต้องด�ำเนินกำรโดยคณะกรรมกำรตุลำกำรศำลปกครองซ่งประกอบด้วยประธำน
ุ
ุ
ุ
ศำลปกครองสงสดเป็นประธำนและกรรมกำรผ้ทรงคณวฒซงเป็นตลำกำรในศำลประกอบด้วยประธำน
ุ
ึ
ิ
่
ุ
ู
ู
ึ
ศำลปกครองสูงสุดเป็นประธำนและกรรมกำรผู้ทรงคุณวุฒิซ่งเป็นตุลำกำรในศำลปกครอง และผู้ทรงคุณวุฒ ิ
ซ่งไม่เป็นหรือเคยเป็นตุลำกำรในศำลปกครองไม่เกินสองคน บรรดำท่ได้รับเลือกจำกข้ำรำชกำรตุลำกำร
ี
ึ
ศำลปกครอง ทั้งนี้ ตำมที่กฎหมำยบัญญัติและมำตรำ ๒๓๑ บัญญัติให้ผู้ตรวจกำรแผ่นดินอำจเสนอเรื่องต่อ
ั
ี
ื
ศำลปกครองได้เม่อเห็นว่ำมีกรณีกฎ ค�ำส่งหรือกำรกระท�ำใดของหน่วยงำนของรัฐหรือเจ้ำหน้ำท่ของรัฐ มีปัญหำ
ิ
เก่ยวกับควำมชอบด้วยรัฐธรรมนูญหรือกฎหมำยสมควรแก้ไขเพ่มเติมพระรำชบัญญัติจัดต้งศำลปกครอง
ี
ั
ื
และวิธีพิจำรณำคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ ในเร่องดังกล่ำวให้สอดคล้องกับบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญแห่ง
รำชอำณำจักรไทย ประกอบกับมำตรำ ๑๘๘ วรรคสอง บัญญัติให้ผู้พิพำกษำและตุลำกำรย่อมมีอิสระในกำร
ึ
พิจำรณำพิพำกษำอรรถคดีสมควรก�ำหนดควำมคุ้มครองตุลำกำรในกำรพิจำรณำพิพำกษำอรรถคดีซ่งได้
ิ
้
กระท�ำโดยสุจรตนอกจำกนนสมควรปรับปรุงกำรพิจำรณำพพำกษำคดีและกำรบริหำรจัดกำรคดีของ
ิ
ั
ื
ิ
ศำลปกครองให้มีประสิทธิภำพมำกย่งข้นโดยก�ำหนดให้สำมำรถย่นค�ำฟ้องโดยส่งทำงไปรษณีย์อิเล็กทรอนิกส์
ึ
ื
ื
ส่อดิจิทัลอ่นใด หรือโทรสำร เพ่อประโยชน์ในกำรเข้ำถึงกระบวนกำรยุติธรรมทำงปกครองได้โดยง่ำย สะดวก
ื
