Page 244 - วารสารกฎหมาย ศาลอุทธรณ์คดีชํานัญพิเศษ
P. 244
วารสารกฎหมาย ศาลอุทธรณ์คดีชำานัญพิเศษ
ิ
กรณีเกษตรกรรมเท่ากับเป็นการส่งเสรมให้ประชาชนประกอบเกษตรกรรม จึงไม่สอดคล้องกบ
ั
ื
แนวคิดเร่องความเป็นกลางทางภาษี และส่งผลกระทบต่อการตัดใจประกอบธุรกิจของประชาชน
ื
นอกจากน้ หากพิจารณาประกอบว่าธุรกิจประเภทอ่น ๆ ก็มีผลกระทบต่อสวัสดิภาพของ
ี
ประชาชน และมีผลต่อการพัฒนาประเทศในระยะยาวโดยตรง จึงเป็นกิจการที่สมควรจะได้รับ
การส่งเสริม ด้วยการจัดเก็บภาษีในอัตราเดียวกัน เช่น โรงพยาบาล สถานรักษาพยาบาล คลินิก
เวชกรรม โรงเรียน สถานฝึกสอนการประกอบอาชีพ เพื่อทําให้เกิดความเป็นกลาง แต่แนวคิด
ี
ี
ดังกล่าวก็ไม่ได้ปรากฏอยู่ในพระราชบัญญัติน้โดยตรง ท้งน้ แม้ว่า มาตรา 55 จะกําหนดให้
ั
ิ
สามารถลดภาษีสําหรับท่ดินหรือส่งปลูกสร้างบางประเภท เพ่อให้เหมาะสมกับสภาพความจําเป็น
ื
ี
ี
ทางเศรษฐกิจ สังคม เหตุการณ์ กิจการ หรือสภาพแห่งท้องท่ โดยตราเป็นพระราชกฤษฎีกา
ั
ึ
่
ี
ี
ํ
ซงต่อมาได้มีการประกาศพระราชกฤษฎกาลดภาษสาหรบท่ดินและส่งปลกสร้างบางประเภท
ิ
ี
ู
พ.ศ. 2563 แต่หลักเกณฑ์เหล่าน้สามารถเปล่ยนแปลงได้ง่าย และทําให้เกิดความไม่แน่นอน
ี
ี
ในการตัดสินใจประกอบธุรกิจของประชาชน
3.2 วิเคราะห์ปัญหาเรื่องความเท่าเทียมและยุติธรรม (Equity and Fairness)
ปัญหาที่จะทําการวิเคราะห์มีว่า พระราชบัญญัติภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง พ.ศ. 2562
มีความสอดคล้องกับหลักการทางภาษีเรื่องความเท่าเทียมและยุติธรรมเพียงใด
หากพิจารณาถึงความเท่าเทียมกันในแนวนอน (Horizontal Equity) จะพบว่า พระราชบัญญัต ิ
ภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง พ.ศ. 2562 ไม่สอดคล้องกับหลักการดังกล่าว เนื่องจากมีบทบัญญัติ
ที่ทําให้การเก็บภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้างไม่เท่าเทียมกัน
ความเท่าเทียมกันในแนวนอนจะเป็นการปฏิบัติต่อบุคคลที่เท่าเทียมกันอย่างเท่าเทียม
กัน ดังนั้น บุคคลที่เป็นเจ้าของที่ดินและสิ่งปลูกสร้างที่มีมูลค่าเท่ากันจึงต้องรับผิดชอบในภาระ
ี
ทางภาษีท่เท่าเทียมกัน เม่อพิจารณาว่าฐานภาษีท่นํามาใช้ตามพระราชบัญญัติน้คือฐาน
ื
ี
ี
46
ิ
ี
ั
ทรัพย์สิน ดังน้น ผู้ครอบครองทรัพย์สิน (ท่ดินและส่งปลูกสร้าง) ก็สมควรท่จะต้องเสียภาษ ี
ี
ในอัตราที่เท่าเทียมกัน โดยไม่ต้องพิจารณาถึงลักษณะการใช้ประโยชน์ และไม่ต้องพิจารณาถึง
สถานะของเจ้าของว่าเป็นบุคคลธรรมดาหรือนิติบุคคล เพราะด้วยหลักความเท่าเทียม ภาระ
ี
ทางภาษต้องมการกระจายอย่างเท่าเทียมระหว่างผ้เสยภาษี ประชาชนทุกคนสมควรท่จะต้อง
ี
ี
ี
ู
รับภาระค่าใช้จ่ายของรัฐที่ใช้เพื่อประโยชน์สาธารณะ และจากการที่ที่ดินของตนได้รับประโยชน์
ํ
้
ในบริการของรัฐ ทําให้เจ้าของที่ดินทุกประเภทสมควรที่จะเสียภาษีในลักษณะที่ไม่เหลื่อมลากัน
46 William McCluskey, Gary Cornia and Lawrence Walters, A Primer on Property Tax Administration and
Policy, p. 175.
242