Page 64 - นิตยสารดุลพาห เล่มที่ ๒-๒๕๖๑-กฎหมาย
P. 64

ดุลพาห




               ที่ใช้บังคับแก่สัญญาคือกฎหมายของปากีสถาน สัญญาอนุญาโตตุลาการตกลงให้ไปทำา
               อนุญาโตตุลาการที่เจนีวาภายใต้ข้อบังคับอนุญาโตตุลาการของ ICC


                        ในระหว่างดำาเนินกระบวนการอนุญาโตตุลาการ รัฐบาลบังคลาเทศออกรัฐกำาหนด

               (Decree) ให้มีผลย้อนหลังและให้ BIDC เป็นผู้รับโอนสิทธิและหน้าที่ของ EPDIC ดังนั้น
               ทรัพย์สิน สิทธิ และความรับผิดของ EPDIC จึงโอนไปยัง BIDC “เว้นแต่รัฐบาลบังคลาเทศ

               จะมีคำาสั่งเป็นอย่างอื่น” ฝ่าย SGTM จึงขอให้ BIDC เข้าเป็นคู่ความแทน EPDIC หลังจากนั้น
               ประธานาธิบดีบังคลาเทศได้ออกรัฐกำาหนดว่าหนี้สินและความรับผิดของ EPDIC จะไม่ตกเป็น

               ของ BIDC ถ้าหนี้สินหรือความรับผิดดังกล่าวเกี่ยวข้องกับข้อพิพาททั้งหลายของ EPDIC

                        ในวันที่ 13 พฤษภาคม ค.ศ. 1873 คณะอนุญาโตตุลาการได้ชี้ขาดให้ BIDC และ

               รัฐบาลบังคลาเทศต้องรับผิด บังคลาเทศได้ขอให้ศาลสวิตเซอร์แลนด์เพิกถอนคำาชี้ขาดของ

               คณะอนุญาโตตุลาการ ทั้งๆ ที่ศาลเห็นว่าคำาชี้ขาดดังกล่าวเป็นคำาชี้ขาดสวิส เพราะทำาขึ้น
               ในสวิตเซอร์แลนด์ แต่ศาลก็เพิกถอนคำาชี้ขาดตามคำาขอโดยให้เหตุผลว่าแม้กฎหมายของ
               บังคลาเทศไม่ถูกต้องก็ต้องเป็นไปตามรัฐกำาหนดเช่นว่า และกฎหมายดังกล่าวไม่ขัดต่อ public

               policy เพราะไม่กระทบถึงสิทธิของเจ้าหนี้ในสวิตเซอร์แลนด์ คำาตัดสินของศาลสวิตเซอร์แลนด์

               ในคดีนี้ส่งผลว่าการกระทำาของคู่กรณีฝ่ายเดียวสามารถทำาลายการอนุญาโตตุลาการได้ และ
               ศาลสวิตเซอร์แลนด์จะคุ้มครองสิทธิของเจ้าหนี้ชาวสวิสเท่านั้น ศาลไม่คำานึงถึงประสิทธิภาพ

               ในการระงับข้อพิพาทโดยอนุญาโตตุลาการเลย นักวิชาการระหว่างประเทศต่างก็ไม่เห็นด้วย
               กับคำาสั่งศาลนี้ นอกจากนี้ยังเป็นตัวอย่างปัญหาที่การใช้อำานาจของศาลแห่งประเทศ

               ที่คำาชี้ขาดได้กระทำาขึ้นในการกำากับดูแลการระงับข้อพิพาทโดยอนุญาโตตุลาการ

                        อนุสัญญาว่าด้วยการยอมรับนับถือและบังคับตามคำาชี้ขาดอนุญาโตตุลาการ

               ต่างประเทศฉบับนครนิวยอร์ก ค.ศ. 1958 Article 1 บัญญัติว่า


                        “Article I
                        1. This Convention shall apply to the recognition and enforcement of

               arbitral awards made in the territory of the State other than the State where
               the recognition and enforcement of such awards are sought, …. It shall also

               apply to arbitral awards not considered as domestic awards in the State where
               their recognition and enforcement are sought.




               พฤษภาคม - สิงหาคม ๒๕๖๑                                                      53
   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69