Page 39 - หนังสืองานพี่ป๋อม
P. 39
ท าไมพวกเราจึงรักพี่
ค าอาลัยสุดท้ายนี้ ขออนุญาตไม่กล่าวถึงความสามารถและผลงานต่างๆของพี่ป๋อม
(พวกเรานับถือท่านเป็นครู แต่ท่านให้เรียกพี่ป๋อม ณ ที่นี้จึงขอเรียกว่าพี่ป๋อม) แต่จะขอเล่า
เรื่องราวบางเรื่องที่ท าให้ผู้เขียนเองเคารพศรัทธาซาบซึ้งประทับใจ
สมัยยุคฟองสบู่แตก พี่ป๋อมมักน าวงปี่พาทย์ไปช่วยตามงานต่างๆเรื่อยมา ซึ่งการไป
ช่วยงานแต่ละครั้งนั้นพี่ป๋อมจะเรียกซ้อมวง เมื่อลูกศิษย์มาก็จ่ายค่าเหนื่อยค่าน้ ามันให้กลับไป
ทุกราย ราวกับว่าจ้างลูกศิษย์ให้มาต่อเพลง เมื่อถึงวันไปช่วยงาน พวกเราช่วงนั้นมีจ านวน
เยอะมากๆ ได้ขับรถไปกันสมัยนั้นราว 10 คัน+- ซึ่งถือว่าเป็นขบวนที่ใหญ่มาก พี่ป๋อมให้ทั้งค่า
เหนื่อยและค่าน้ ามันรถ ตกแล้วงานหนึ่งไม่ต่ ากว่า 15,000 บาท แถมยังน าเงินไปช่วยซองอีก
ซึ่งสินน้ าใจตอบแทนที่เจ้าภาพให้นั้นส่วนมากได้ราว 3,000 เพียงเท่านั้น ซึ่งบางเดือนมีงาน
บรรเลงจ านวนหลายงาน เงินที่ได้จากค่ายเพลงสมัยนั้นล้วนแล้วแต่ไปลงกับงานช่วยเกือบจะ
ร้อยเปอร์เซ็น พอหมดภาระงาน พี่ป๋อมและเด็กในบ้านก็รวมตัวกันกินมาม่าอาหารหลักของ
พวกเรา ซึ่งเหตุผลที่พี่ป๋อมให้ไว้คือ "คนเหล่านี้เขาดีกับพ่อพี่มาก่อน พี่ไม่รู้จะตอบแทนเขา
ยังไง" พี่ป๋อมได้ช่วยเหลือคนเก่าๆในบ้านมาโดยตลอด แม้เขาเหล่านั้นจะหมดประโยชน์จาก
ทางดนตรีแล้วก็ตาม
ถึงแม้ว่าชื่อเสียงในวงการพี่ป๋อม ณ ขณะนั้นจะโด่งดังเพียงไร เเต่พี่ป๋อมนั้นมีเพียง
เเค่ไม้ระนาดไม้เเข็งเพียงคู่เดียวกับกล่องเทปที่เป็นสมบัติติดกาย เครื่องดนตรีอื่นนั้นไม่มีสักชิ้น
ยามจะปรับเพลงต่อเพลงจึงต้องขอความอนุเคราะห์ศาลาวัดต่าง ๆ เรื่อยมาในการท าการ
ฝึกซ้อมเด็ก พวกเราไม่มีหลักแหล่ง ซึ่ง ณ ขณะนั้นก็อยู่ในค่ายเพลงเเล้ว เเต่เงินที่ได้มานั้นส่วน
ใหญ่หมดไปกับงานช่วย ค่าการศึกษาของเด็ก ๆ ภายในบ้าน ซึ่งตอนนั้นพี่ป๋อมส่งเรียน 4-5
คน นอกจากนี้เงินรายได้ยังน าไปให้กับลูกศิษย์ที่มาฝึกซ้อม หรือพี่น้องวงการปี่พาทย์ที่ประสบ
ปัญหาทางการเงินอยู่เป็นนิจ พี่ป๋อมมีจิตใจที่เป็นห่วงลูกศิษย์ทุกคนมากๆคอยเฝ้าถามว่าคน
โน้นคนนี้เป็นอยู่อย่างไรโดยไม่เกี่ยงเลือกที่รักที่ชัง ซึ่งบางเรื่องนั้นพูดมากไปกว่านี้นั้นไม่ควร
เพราะไปกระทบกับท่านอื่นที่ได้รับการช่วยเหลือจากพี่ป๋อม ซึ่งเรื่องเหล่านี้บางครั้งก็ท าให้พี่
ป๋อมเองต้องกลับมาเดือดร้อนก็มีมาก ซึ่งพวกเรารับทราบกันมาโดยตลอดทุกเรื่อง
20
