Page 40 - หนังสืองานพี่ป๋อม
P. 40
พี่เป็นคนปากร้ายพูดต่อหน้าว่าตรงๆ แต่ใจดีมากๆ พี่ไม่เคยว่าใส่ร้ายใครเลย เมื่อพี่
น้อยใจใครมาพี่จะบ่นคนเดียวเพียงเท่านั้น และจะห้ามให้เด็ก ๆ นั้นว่าเติมเสริมต่อเป็นอันขาด
เรื่องนี้พี่ป๋อมถือมาก พี่เป็นคนคิดเชิงบวกมากๆ เเละเป็นที่ทราบกันในบรรดาศิษย์คือพี่ป๋อม
เป็นคนตลกมากๆ เมื่อใครๆได้อยู่กับพี่มีจึงมีแต่เสียงหัวเราะสนุกสนาน พี่ป๋อมปรับเพลงต่อ
เพลงให้พวกเราเร็วมาก คิดเพลงเถาหกชั้นภายใน 30 นาทีพร้อมต่อเสร็จ เมื่อพวกเราเริ่มมึน
พี่จะชวนคุยจนในที่สุดคุยจนลืมต่อเพลงก็บ่อยครั้ง นั่นคือความสุขของพวกเราที่พี่หยิบยื่นให้
เคยมีงานประชันปี่พาทย์อยู่ 3 งาน ที่ขณะนั้นพวกเราได้เปรียบในทุกเเต้มเพลงแล้ว
เมื่อถึงเพลงสุดท้ายที่เราจะปล่อยหมัดเด็ดใส่วงคู่ประชัน แต่พี่ป๋อมเลือกที่จะให้ตีเพลงเล็กๆ
ธรรมดาที่ไม่มีพิษภัยแทน เเละเมื่อเวลาถึงเพลงเดี่ยว เมื่อคู่ประชันเพรี่ยงพร้ าพี่ป๋อมจะคอย
ประคองเสมอ
พ.ศ.2547 พวกเรา (เด็กบ้านบางบอน) ขอถือกระเป๋าตังค์ให้พี่ป๋อม 1 ปี โดยห้ามพี่
ป๋อมน าเงินรายได้ไปใช้เกินความจ าเป็น ปีนั้นเราสามารถซื้อวงปี่พาทย์เครื่องใหญ่ เครื่องหนัง
จ านวนมากและอุปกรณ์การแสดงได้เป็นของส่วนตัวพี่ป๋อมเป็นครั้งแรก ณ ที่นี้พวกเราเริ่มเเข็ง
แรงเหนียวแน่น โดยพี่ป๋อมถ่ายทอดวิชาให้หมด พี่เลี้ยงข้าวปลาอาหารพวกเราทุกมื้อซึ่งไม่ต่ า
กว่า 5 คนที่เป็นหลักมาโดยตลอด พี่ส่งเสียให้พวกเราได้เล่าเรียน ให้ที่อยู่อาศัย ให้อาชีพกับ
พวกเรา ผลบุญนี้กระมัง ที่ท าให้พี่ได้พบกับคู่ชีวิตที่ดีที่สุด ภายหลังพี่มีบ้านเป็นของตนเองหลัง
ใหญ่โต มีสังกัดค่ายเพลง ต าแหน่งต่างๆในสังคม พี่รู้ไหมครับพวกเราดีใจกันมากจริงๆ ที่พี่มี
เพียบพร้อมทุกสิ่งอย่าง.....แต่ก็ไม่ได้นานอะไร
ข่าวคราวพี่ล้มป่วยนั้น ท าให้ทราบว่าวงการดนตรีไทยรักพี่มากเพียงใดที่ช่วยกัน
จัดหาทุนในการรักษาพี่ผ่านน้ าใจของพี่น้องนักระนาดชั้นน าของเมืองไทย ซึ่งทุกท่านต่างรอ
คอยพี่กลับคืนมา และ ณ เวลานั้นท าให้ผมเริ่มน าความรู้เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยจากพี่มาเผยแพร่
เป็นวิทยาทานให้กับวงการ ซึ่งถึงวันนี้ความรู้ของพี่นั้นก็ยังเผยแพร่ไม่หมด
ก่อนพี่สิ้นลมพวกเราได้ท าความฝันของพี่ส าเร็จไม่มีอะไรต้องห่วงอีกต่อไป แล้วพี่ก็
ค่อยๆคืนสู่สรวงสวรรค์ การจากไปของพี่คือการสูญเสียอัญมณีที่ค่าที่ประดับวงการดนตรีไทย
องค์ความรู้ที่ประมาณค่ามิได้นั้นได้ลาลับไปอีกหนึ่งดวง
21
