Page 17 - (Final) A MIL Survey in Thailand 2019 20190130 TH (MINI)-Edit
P. 17

17





            ตัวชี้วัดหลักที่ 2 การเขาถึงสื่อดิจิทัล

                                การเขาถึงสื่อดิจิทัล หมายถึง บุคคลสามารถเขาใจชองทางการเขาถึง

                                อินเทอรเน็ต รวมถึงทราบขอดีขอเสียของแตละชองทางได เพื่อใหสามารถใช

                                Search Engine คนหาขอมูลที่ตองการจากอินเทอรเน็ตไดอยางมี


                                ประสิทธิภาพ ตลอดจนเขาใจสื่อดิจิทัลชนิดตางๆ รวมถึงการนําไป

            ประยุกตใชงานในปจจุบันได

            ตัวชี้วัดหลักที่ 3 การสื่อสารยุคดิจิทัล

                                 การสื่อสารยุคดิจิทัล หมายถึง บุคคลสามารถเขาใจวิธีการสื่อสารผานทางสื่อ


                                 และเครื่องมือทางดิจิทัลในแงมุมตางๆ ทั้งทางดานความเหมาะสม

                                 ความแตกตาง ความเสี่ยงของสื่อ และเครื่องมือ พรอมทั้งสามารถสื่อสาร

                                 โดยการใชขอความหรือถอยคําอยางสรางสรรค มีประโยชน และเคารพผูอื่น

            เพื่อประโยชนตอสวนรวม รวมถึงความสามารถวิเคราะหขอมูลตางๆ ที่มีอยูบนสื่อดิจิทัลตางๆ


            วาสิ่งใดเปนขอเท็จจริง สิ่งใดเปนความเห็น สิ่งใดเปนความจริงบางสวน สิ่งใดเปนความจริง

            เฉพาะเหตุการณนั้นๆ เพื่อปองกันตนเองและผูอื่นไมใหตกเปนเหยื่อของการสื่อสารทางดิจิทัล

            ตัวชี้วัดหลักที่ 4 ความปลอดภัยยุคดิจิทัล

                                ความปลอดภัยยุคดิจิทัล หมายถึง บุคคลสามารถเขาใจความมั่นคง ปลอดภัย


                                และความเปนสวนตัว การทิ้งรอยเทาดิจิทัล ในการใชอุปกรณอิเล็กทรอนิกส

                                ในยุคดิจิทัล รวมถึงภัยดิจิทัลในรูปแบบตางๆ ทั้งในดานการคุกคาม

                                ผลกระทบที่เกิดขึ้น การปองกัน และการลดความเสี่ยงตอภัยเหลานั้นได

            ตัวชี้วัดหลักที่ 5 การรูเทาทันสื่อและสารสนเทศ


                                 การรูเทาทันสื่อและสารสนเทศ หมายถึง บุคคลสามารถเขาใจสื่อและ

                                 สารสนเทศในยุคดิจิทัล เพื่อที่จะสามารถระบุขอมูลที่ตองการหาและ

                                 สามารถประเมินประโยชน ความเกี่ยวของ ความถูกตอง ความนาเชื่อถือ

                                 ของขอมูลนั้น จากแหลงตางๆ รวมถึงสามารถนําขอมูลเหลานั้นมาพัฒนา


            เปนความรู เพื่อนําไปใชประโยชนผานทางการนําเสนอไดอยางมีประสิทธิภาพ
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22