Page 17 - 45_LiryDram_2024

Wielebny MacFarlane, przeprowadzkowy Otto i walizowy kwit
Ten pierwszy wiersz po twoim odejściu nie miał być pisany z ludźmi z Ostrołęki,
nie miałam być leniwą cipą, która go nie skończy, i czasu miało być więcej,
bym wiedziała: nie zmienia się człowiek w łuskę jałowca, nawet po twoim odejściu.
Nic nie opowiadać. Być może coś pokazać – nie wplatać wstążek w puste gniazdo,
nie drążyć skały, jaką przecież byłam,
tylko podać: numer rejsu, kod. Jak wobec niechętnej nam nauczycielki.
Wiedza i wprawa
Ze znalezionego cieszyć się,
odkładowych bronić,
matkę unasiennioną – trzymać tylko z młodymi.
Korpus
Kiedy początek ma zobaczyć koniec, oko samo przymyka się.
Z tomu: Kord (2017), teksty przejrzane i zmienione
październik–grudzień 2024
LiryDram 15