Page 29 - 29_2020_LiryDram

Czy kobieta w twoich wierszach ma ko- lor spełnienia czy też kojarzy się z rodza- jem bariery i niemożności? A jak to wyglą- da w twoim życiu?
Kobieta w moich wierszach ma różne za- barwienia. Nigdy nie kojarzę jej z przeszko- dą i bezradnością. Często to cień mamy, sio- stry, innych bliskich mi rodzinnie. A kobieta w moim życiu to Skarb i Tajemnica.
do normy. Jednak obecnie masowy dostęp do internetu i do globalnej informacji, wpływa bardziej niż kiedykolwiek na świa- domość ludzi. Jednak wielość sprzecznych ze sobą wiadomości wywiera negatywny wpływ na ludzką psychikę. Restrykcje połą- czone z chaosem w zarządzaniu i niewydol- nością służby zdrowia; umieranie w samot- ności i kolejki do pochówku jeszcze bardziej
wzmagają w człowieku niepokój i przekładają się na zachowania wobec innych ludzi oraz na po- stawy społeczne. Możliwe, że czas tych ciężkich doświadczeń zrodzi w nas nowe, twórcze po- mysły i społeczne wartości. Prę- dzej czy później wszystko wróci na swoje miejsce. I tu posłużę się słowami Eklezjastesa: „To, co było, jest tym, co będzie, a to, co się stało, jest tym, co znowu się stanie...”.
Czy poezja może być furtką do wolności?
Człowiek, biorąc do ręki poezję, której nie sposób szybko skonsumować, musi na chwi- lę się zatrzymać, aby mieć czas na przemy- ślenie każdej strofy, na próbę dopasowania jej treści do własnego postrzegania. Zatem musi się uwolnić i właśnie otworzyć furt- kę do świata wewnętrznego, w którym po- czuje się absolutnie niezwiązany łańcucha- mi obowiązków i ciężarem powszechnych informacji. Ale taka wolność jest złudna jak marzenie, lecz niezwykle potrzebna, zwłasz- cza w obecnym paskudnym czasie. Wolność to stan duszy, to „bycie u siebie” (Jean-Paul Sartre), choć bliżej mi do Mahatmy Gan- dhiego, który uważał, że „wolność to stan umysłu”.
Wiersz Jakoś inaczej kończysz słowami: cy- wilizacja daje nadzieję/ niekoniecznie na wieczność. Co myślisz o czasach, w któ- rych obecnie żyjemy? Jak odbierasz czas pandemii i restrykcje nakładane na ludzi? Czy należysz do tej grupy, która prezentuje pogląd, iż pandemia jest wykorzystywana przez rmy globalne do zmiany świata i do otwarcia drzwi dla nowej cywilizacji opar- tej na sztucznej inteligencji? Czy twoim zdaniem taka rzeczywistość daje ludziom nadzieję na lepsze jutro, czy też prowadzi do jej odebrania?
Sądzę, że świat po pandemii już nigdy nie będzie taki, jaki był. Nie jestem zwolenni- kiem teorii światowej zmowy. Były już róż- nego rodzaju pandemie i wszystko wróciło
październik–grudzień 2020 LiryDram 27