Page 6 - 43_LiryDram_2024

KLASYCY UKRAIŃSKIEJ POEZJI
WASYL PACZOWSKI, urodzony 12 stycznia 1878 r.
w Żułyczach, zm. 5 kwietnia 1942 r. we Lwowie – poeta, dramaturg, pedagog, myśliciel. Doktor filozofii.
Studiował na uniwersytetach: medycynę – we Lwowie,
historię i sztukę – w Wiedniu, filozofię – w Pradze. Był jednym z organizatorów Grupy Literackiej „Młoda muza”, która wzorowała się na zachodnioeuropejskim, modernistycznym kierunku w literaturze. Jej organem było wydawnictwo „Świat” ( 19 0 6 - 19 0 9 ) .
Pracował w obozach wojskowych jeńców ukraińskich
(Austria i Niemcy). Na apel Związku Wyzwolenia Ukrainy pracował w Przemyślu (1929-1933). Był też nauczycielem języka ukraińskiego w gimnazjum w Użhorodzie i Brzeżanach. Wykładał język ukraiński na Lwowskim Uniwersytecie.
W latach 1941-1942 stał na czele Związku Ukraińskich Pisarzy na terytorium dystryktu Galicja.
Jako literat zadebiutował w 1901 r. zbiorem wierszy
miłosnych Rozsypane perły. Był autorem również innych utworów. Tworzył dramaty: Sen ukraińskiej nocy (1903), Sfinks Europy (1914), Roman Wielki (1918), Hetman Mazepa (1933)... Utwory te uznawane są za trudne do przedstawienia na scenie, ze względu na swój publicystyczny charakter i przesadny liryzm. Paczowski był także autorem prac historycznych, z których wymienić należy: Zarys historii miniatury... (1913), Historia Podkarpackiej Rusi (1921), Srebrna Ziemia (1938), Historia Zakarpacia (1946).
Jest autorem pracy histriozoficznej Światowa misja Ukrainy (1933), w której wieszczy zmartwychwstanie ojczyzny. Spod jego pióra wyszło również kilkanaście utworów literatury dziecięcej i popularnej.
Na początku ХХІ w. Wasyl Paczowski został zapomniany, chociaż 40 lat pracował dla literatury i stworzył blisko 30 dzieł.
4 LiryDram
kwiecień–czerwiec 2024
Wasyl Paczowski ** *
Zapomnij o mnie, zapomnij!
Że kiedyś w nas nadzieje się tliły,
I serca rwały się kiedyś – Rozeszliśmy się w oczach ze łzami. Idąc różnymi szlakami,
Ja płakałem z żalu,
Ty ze szczęścia!
Tobie na wiosnę rachowała
Lata kukułka, a mnie
Wrona smutno krakała –
Zapomnij o mnie!