Page 144 - 28_LiryDram_2020

Celia Dropkin,
Alef-Bejs der Liebe / עביל רעד ןו תעב־ףל רעד / Alef- Bejs miłości, Wydanie trójjęzyczne: jidysz / niemiecki / polski, redakcja, słowo i przekład na język polski – Anna Rozenfeld, przekład na język niemiecki – Lothar Quinkenstein i Anna Rozenfeld, Arco, 2019
zamówienia na stronie: www.arco-verlag.com/buecher/ titel/97-alef-bejs-der-liebe-alef-bejs-milosci.html
CELIA DROPKIN (Tsylie Levine) urodziła się 5 grudnia 1887 r.
w Bobrujsku (zabór rosyjski) w zasymilowanej żydowskiej rodzinie. Ojciec Celii, leśniczy Yoysef-Yona Levine, zmarł na gruźlicę, gdy
córka miała zaledwie kilka lat. Celia wraz z siostrami i matką zostały przygarnięte przez bogatych krewnych. Do ósmego roku życia była uczennicą żony rabina (rebbetzin), u której otrzymywała tradycyjne wykształcenie, a następnie uczęszczała do lokalnego gimnazjum
i do liceum w sąsiednim mieście. Po ukończeniu szkoły krótko była nauczycielką w Warszawie, następnie wyjechała do Kijowa, aby kontynuować naukę. Tam poznała Uriego Nissana Gnessina – jednego z najwybitniejszych żydowskich pisarzy literatury nowohebrajskiej.
To właśnie on zachęcał ją do pisania. Wraz z Gnessinem Celia udała się ponownie do Warszawy, gdzie mieszkała przez kilka miesięcy.
W styczniu 1909 r. powróciła do rodzimego miasta i wyszła za mąż
za Samuela Dropkina, aktywnego działacza Bundu – związku robotniczego działającego na Litwie,
w Polsce i w Rosji. W 1910 r. Samuel z powodu działalności politycznej został zmuszony do opuszczenia kraju i wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Celia i ich syn dołączyli do niego po dwóch latach.
W Nowym Jorku Celia Dropkin urodziła jeszcze pięcioro dzieci. Córka Tamara zmarła jako niemowlę
w 1924 lub 1925 r. Przeżyli John (ur. 1910), Esther (1913), Lillian (1917), Henry (1921) i Eva (1926).
W czasie wielkiego kryzysu rodzina Dropkinów niejednokrotnie przemieszczała się w poszukiwaniu pracy. W 1943 r. w Nowym Jorku umarł Samuel i od tego momentu Celia porzuciła pisanie i zaczęła zajmować się malarstwem, jej obrazy wygrały w kilku konkursach amatorskich. Celia Dropkin zmarła na raka w 1956 r. Została pochowana na Mount Lebanon Cemetery.
Celia Dropkin jest jedną z najbardziej kontrowersyjnych poetek kultury żydowskiej XX wieku. Rozpoznawana jest głównie za wiersze poruszające takie tematy, jak seks, miłość czy śmierć (to tematy tabu w kulturze żydowskiej). Dropkin odważnie opisuje kobiecą cielesność, relacje między kobietą
i mężczyzną oraz role kobiety w intymnej sferze życia. W wierszach kobieta przestaje być cichą
istotą zamkniętą w obyczajowych zasadach społeczeństwa, w którym się znajduje, oraz ograniczoną oczekiwaniami, jakie to społeczeństwo ma wobec niej. Dropkin początkowo pisała wiersze jedynie
w języku rosyjskim, w 1917 r. niektóre zostały przetłumaczone na język jidysz. Jej twórczość zaczęła być rozpoznawana w Nowym Jorku, i nie tylko – wiersze, historie i piosenki jej autorstwa znane są również
w innych częściach świata. Mimo to za jej życia został wydany tylko jeden tom z jej wybranymi wierszami In Heysn Vin (W gorącym wietrze).
142 LiryDram lipiec-wrzesień 2020