Page 52 - 36_LiryDram_2022

Eliada i inne wiersze (2003). Pierwszy z nich napisany pod natchnieniem Margot Matliń- skiej – drugiej żony poety, ukazuje na przy- kład silne uczucia podmiotu, ogrom miłości, jaką pomieścić może maleńkie serce prze- piórki. Świat nie zauważa takiego uczucia, jednak jest ono w tym momencie najważ- niejsze dla poety.
Jest noc.
Śpisz jak gałązka w wąskiej strudze wiatru. A sen jest białym obłokiem popiołu
Nad pochyłością wzgórza, stromą ścianą lasu.
(Jest noc – Serce przepiórki)
Drugi zaś, to dokument wielkiego uczucia, pięćdziesiąt cztery erotyczne wiersze do Eli napisane od 11 października 2002 roku do 20 stycznia 2003 roku4.
1.
Z twojego ciała najlepiej Znam paznokieć. Przesuwałem po nim palcem Jak po skorupce
Różowego żółwia
I przeczuwałem życie.
(1. – Eliada i inne wiersze)
W sferze Erosa pozostaje poeta też w wyborze pod tytułem O miłości. Liryki z trzydziestu lat (1990) – dominują tu miłosne wiersze liryczne, ukazujące silne emocje związane z kochaniem i odchodzeniem. Łatwo zauważyć konsekwent- ną chronologię: od pierwszych zachwytów mi- łosnych (z akcentami zwątpienia i przeczuciem, że miłość jak wszystko się skończy; w tym sensie jest to kontynuacja romantycznego pojmowania sposobu kochania, bo ta prawdziwa miłość po- winna przecież być tragiczna) do rozczarowań,
żalu, oskarżeń siebie i ukochanych kobiet. Te liryki są też świadectwem rezygnacji – zgody na coś, co bywa nieuchronne.
1.
Właściwie nie potrafię nic więcej
poza tym, że jesteś.
Nigdy cię nie kochałem, ale jeśli nawet tak było,
to kochałem cię w innych kobietach. Teraz to wszystko splata się, jednoczy,
a czas przeszły w najdoskonalszej harmonii z teraźniejszością i tym, co może będzie, zatrzymuje się i trwa.
Na jedną chwilę. Ale to wystarcza.
(Jesteś – O miłości)
Warto wspomnieć o jeszcze jednym tomie wierszy lirycznych uzmysławiającym, jak waż- na w życiu człowieka jest miłość i „jeszcze nie obojętność”. Coraz cieńsza nić (2005) – bo o tę książkę chodzi – to świadectwo „mądrej, czu- łej i bardzo męskiej liryki, której oś stanowi miłość, przemijanie oraz międzyludzkie poro- zumienie, czy... niemożność porozumienia”5 – uważa Stefan Jurkowski. Pierwsza część zbioru upamiętnia obojętnienie i obumiera- nie związku kobiety i mężczyzny, co obrazuje coraz cieńsza nić życia między nimi.
[...]
Już nie miłość, a jeszcze
Nie obojętność. I pochodne tego stanu.
(Stan przejściowy – Coraz cieńsza nić)
Wiersze posępne, traktujące o ostateczności przemijania przeczytamy natomiast w tomie Aż tak (1984), w którym dotkliwie prześladują- ca myśl, że wszystko przemija szybciej, aniżeli się zdaje – uświadamia, że pozostaje jedynie przerażająca pustka i daremność powrotu.
50 LiryDram lipiec–wrzesień 2022