Page 10 - ของเรา

ั
ั
ความสมพนธ ์

ั
ทรพยากร

“มีกินมีใช้ตลอดปีได้อย่างไร”

ฤดูร้อน

ช่วงฤดูร้อนของหมู่บ้ำนตำมุย ปริมำณน�้ำในแม่น�้ำโขงจะลดลง ท�ำให้สำมำรถเดิน

ไปที่แก่งกลำงแม่น�้ำได้ เนินทรำยจะมีขนำดใหญ่จนถือเป็นสนำมเด็กเล่นของเด็ก ๆ และใน
ฤดูร้อนยังมีผลผลิตจำกทรัพยำกรมำกมำยที่ชำวบ้ำนสำมำรถหำได้ โดยเฉพำะฝ้ำยและ
ปลำ ที่ถือว่ำเป็นแหล่งรำยได้ แหล่งปำกท้องของชำวบ้ำนในฤดูร้อน ชำวบ้ำนจะน�ำปลำมำ

ประกอบอำหำร ตั้งแต่ ปลำทอด ต้มย�ำ หมักปลำร้ำ ส่วนฝ้ำยจะน�ำมำทอผ้ำขำยในหมู่บ้ำน

ฤดูฝน

ช่วงฤดูฝนภูตำมุยจะชุ่มชื้นและอุดมสมบูรณ์มำกขึ้น ทรัพยำกรจำกภูตำมุยจึงมี
ปริมำณมำก อย่ำงเช่นหน่อไม้ เห็ด โดยเฉพำะเห็ดระโงกที่หำยำกและมีรำคำสูงในท้อง

ตลำด ชำวบ้ำนจะน�ำมำประกอบอำหำรจ�ำพวก แกงเห็ด แกงหน่อไม้ มีกำรแปรรูปเพื่อเก็บ
เอำไว้กินในฤดูกำลต่อ ๆ ไป ขำยในหมู่บ้ำนและตลำดบ้ำง

ฤดูหนาว

ฤดูหนำวจะเป็นช่วงที่มีระดับน�้ำในแม่น�้ำโขงพอดีมำกที่สุด เด็ก ๆ จะมำกระโดด

น�้ำเล่นกัน เมื่อชำวบ้ำนขึ้นไปเก็บของป่ำก็มักไปพักเหนื่อย เล่นน�้ำกันที่น�้ำตก โดย
ทรัพยำกรในฤดูหนำวไม่ค่อยมีมำกนัก มีเพียงแค่ ปลำ ถั่วลิสง ฝ้ำย ข้ำว ดอกไม้ป่ำ ฤดู

หนำวจึงเป็นช่วงที่ชำวบ้ำนพักเหนื่อยมำจำกกำรท�ำงำนมำตลอดทั้งปี

“ทรัพยำกรที่แตกต่ำงกันในแต่ละฤดูกำล ท�ำให้หมู่บ้ำนแห่งนี้มีเอกลักษณ์ในทุกฤดู ชำว
บ้ำนจึงมีกำรปรับตัวและปรับใช้ทรัพยำกรอย่ำงเหมำะสม ส่งผลให้ชำวบ้ำนมีภูมิปัญญำที่
หลำกหลำย จนเรียกได้ว่ำ กำรมีทรัพยำกรที่ท�ำให้ชำวบ้ำนมีภูมิปัญญำใหม่ ๆ ในกำรปรับ

ใช้ทรัพยำกรเหล่ำนี้มำกยิ่งขึ้น”