Page 54 - โครงการ_Neat
P. 54
- 52 -
หน้ำที่ของผู้รับฝำก
ในเรื่องของการฝากทรัพย์ กฎหมายได้กําหนดหน้าที่ของผู้ฝากไว้เพียง
แค่ส่งมอบทรัพย์หรือ จ่ายค่าตอบแทนในกรณีที่มีการฝากทรัพย์แบบมี
บําเหน็จ ส่วนใหญ่แล้วสัญญาฝากทรัพย์หน้าที่จะเป็น ของผู้รับฝาก ซึ่งมี
ระดับการดูแลทรัพย์สินไว้ในระดับที่แตกต่างกัน ดังนี้
1. ผู้รับฝากทรัพย์แบบไม่มีบําเหน็จหรือไม่มีค่าตอบแทนนั้น ระดับการ
ดูแลทรัพย์ที่รับฝากคือ ดูแลทรัพย์ของตนอย่างไร ก็ดูแลทรัพย์ของผู้อื่นอย่าง
นั้น ยกตัวอย่างเช่น นายแดงฝากโทรศัพท์มือถือ แก่นายดํา ปกตินายดําจะใส่
โทรศัพท์ของตนไว้ในกระเป๋ าถือ เมื่อนายดํารับฝากโทรศัพท์มือถือจากนาย
แดง นายดําจะเก็บรักษาโทรศัพท์มือถือนั้นในกระเป๋ าถือก็ได้ ถ้าดูแลรักษา
ไว้เช่นนี้แล้วโทรศัพท์หาย ก็ถือว่าไม่มีความผิด
ค ำพิพำกษำฎีกำที่ 1527/2542 โจทก์นํารถยนต์จอดไว้ที่หน้าร้านของ
จําเลยโดยไม่มีบําเหน็จ ค่าฝาก ต่อมารถยนต์ของโจทก์หายไป ปรากฏว่า
รถยนต์ของจําเลยก็จอดไว้ที่หน้าร้านของจําเลยเป็นประจํา เช่นเดียวกัน ถือว่า
เป็นการใช้ความระมัดระวังเสมือนทรัพย์ของตนแล้ว
2. ผู้รับฝากทรัพย์แบบมีบําเหน็จหรือมีค่าตอบแทน ระดับการดูแล
ทรัพย์ต้องใช้ความระมัดระวัง และใช้ฝีมือในการรักษาทรัพย์นั้นดังเช่นวิญญ
ชนพึงปฏิบัติ ดังนั้นจะเห็นว่ากฎหมายระดับการดูแล ว่าต้องใช้ฝีมือให้
มากกว่าการดูแลทรัพย์ตามปกติ ดังกําหนดตัวอย่างข้างต้น หากนายแดงฝาก
โทรศัพท์มือถือไว้กับ นายดํา และนายดําขอค่ารับฝาก 200 บาท นายดําจะ
เก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋ าอย่างเดียวไม่พอ แต่นายดํา ต้องนํากระเป๋ านั้นติด
ตัวไปเพื่อดูแลโทรศัพท์ในกระเป๋ านั้นด้วย การฝากรับฝากทรัพย์แบบมี
บําเหน็จ =
