Page 97 - โครงการ_Neat

- 93 -

1. ผู้ยืมต้องจ่ายค่าฤชาธรรมเนียมอันเกิดจากการยืม การทําสัญญา การส่ง

มอบ หรือการส่งคืน ทรัพย์ที่ยืม เช่น แดงขอยืมชุดรับปริญญาจากรุ่นพี่

ค่าใช้จ่ายในการส่งไปรษณีย์พัสดุแดงในฐานะผู้ยืม ต้องเป็นผู้รับผิดชอบ

2. ผู้ยืมต้องใช้ความระวังในการใช้ทรัพย์สินที่ยืม ถ้าผู้ยืมเอาไปใช้ในการ

อย่างอื่นนอกจากการใช้ แบบไม่ปกติ เช่น เอาปากกาไปเจาะสิ่งของ หรือเอาไป

ให้บุคคลภายนอกใช้สอยก็ดี เอาไปไว้นานกว่า ที่ควรเอาไว้ก็ดี ผู้ยืมจะต้อง

รับผิดชอบหากทรัพย์ที่ยืมนั้นสูญหาย หรือบุบสลายไปอย่างหนึ่งอย่างใด

แม้ถึงจะเป็นเพราะเหตุสุดวิสัย เว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่าถึงอย่างไรทรัพย์สินนั้นก็

คงต้องสูญหายหรือบุบสลายอยู่

ค ําพิพากษาฎีกาที่ 189/2535 จําเลยที่ 1 ยืมรถยนต์ของโจทก์ โดยจะส่งคืน

ในวันรุ่งขึ้น และรับว่าจะไม่ให้คนอื่นยืมต่อ ต่อมาจําเลยที่ 1 ขับรถยนต์ไปรับ

จําเลยที่ 2 ซึ่งมีอายุ 19 ปี เป็นบุตร ผู้เยาว์ของจําเลยที่ 3 ที่ 4 ไปเที่ยวโดยมีเพื่อน

หญิงชายอีกหลายคนไปด้วย พากันไปรับประทานอาหาร และดื่มสุราและไป

นอนที่โรงแรม จากนั้นจําเลยที่ 2 ได้ขับรถยนต์ของโจทก์ออกจากโรงแรมพา

ํ
เพื่อนหญิง กลับบ้าน ในระหว่างทางรถยนต์ที่จําเลยที่ 2 ขับได้พลิกคว่า แม้

โจทก์จะได้ฟ้องจําเลยที่ 1 ตามสัญญายืม มีสิทธิได้รับชดใช้ค่าเสียหายตาม

สัญญายืมแล้วก็ตาม ก็ไม่ตัดสิทธิโจทก์ที่จะฟ้องจําเลยที่ 2 ที่ 3 ที่ 4 ฐานละเมิด

ด้วย

3. ผู้ยืมจะต้องสงวนทรัพย์สินซึ่งยืมไปเหมือนเช่นวิญญูชนจะพึงสงวน

ทรัพย์สินของตนเอง

ค ําพิพากษาฎีกาที่ 603/2490 จําเลยเช่าเรือไปใช้ ในคืนฝนตกจําเลยผูกเรือ

ไว้แล้วขึ้นไป นอนบนแพ เรือถูกคนร้ายลักไป จัดว่าจําเลยไม่ได้ใช้ความ

ระมัดระวังเพียงพอ