Page 16 - De man die het nieuws voor wilde blijven

- Ik moet je beter leren kennen, beter dan je lezers, je kunt mij niet afschepen. Ik heb recht op de waarheid.
- Dat gaat niet, dat gaat gewoon niet, je hoeft me niet te zoeken ... ik ben hier, hou er mee op.
Lise zag de teleurstelling op zijn gezicht en voelde wrevel. Verderop was op een schutting een strandtafereel met een vuurtoren geschilderd. In de laatste zon gingen ze tegen het warme hout zitten.
- Je vraagt wel veel, maar heb je zelf ook een mening over hoe ik het gedaan heb? Het leven, het steeds weer ergens weggaan, heb je daar een mening over of wil je alleen weten wat er achter zit? Is dat de grote vraag?
Leon zweeg en stak een sigaret op.
*
Op het terras was het intussen avond, zwoel, 31 graden, je rook de zeelucht. ’s Middags was er een vrouw naast hem komen zitten, die hij vaag dacht te kennen. Hij had overwogen om haar aan te spreken, maar had het niet gedaan, geen zin in gedoe, te veel moeite, hij wilde rust.
*
Die nacht werd Lise wakker van het schreeuwen van de meeuwen boven de parkeerplaats van het hotel. Ze realiseerde zich dat ze weer alleen in bed lag, waar ze een hekel aan had. Hoe komt het toch dat ik niet gevochten heb voor de echte liefde, vroeg ze zich af. Ik dacht, hij weet dat ik van hem houd en als ik wegloop, dan komt hij mij achterna, maar dat deed hij niet. Ik dacht dat ik zwanger was en dat hij dat zou voelen, maar hij voelde het niet. Ik
14