Page 17 - De man die het nieuws voor wilde blijven

zat alleen en treurig in Parijs en er ontspon zich een soort leven. Ik trouwde met iemand en kreeg kinderen, maar gelukkig was ik niet. Terug naar Annecy? Ik deed het niet. Of toch één keer. Na een nachtelijke rit van acht uur kwam ik in de vroege ochtend in Annecy aan en zag mijn geliefde in zijn auto stappen. Ik kon iets niet. Ik keek, ik zat, ik rookte en liet mijn kans voorbijgaan. We pasten niet bij elkaar, dat wist ik heus wel, maar ik wilde zo graag gered worden en wist zeker dat hij dat kon. Ik wilde niks anders dan dat.
*
Leon logeerde in hetzelfde hotel en in dezelfde kamer, het was een schitterende dag. De wind stond op de kust, de golven schuimden wit de haven binnen.
Waarom zit ik hier, vroeg hij zich af. Hij keek rond en probeerde vergeefs iets te voelen.
15