Page 42 - De man die het nieuws voor wilde blijven

schoenen, de jongen in een oude spijkerbroek, een trui en blote voeten.
- Kooiman, zei de man half binnensmonds, ...Peter Kooiman.
- Sorry van uw vader, zei Marnix en hij opende de deur van de kamer met een sleutel.
Marnix stond voor het raam van de woonkamer en keek naar buiten. Achter zich hoorde hij Peter Kooiman rommelen in het doosje dat hij hem net had gegeven.
- Is dit alles wat er van hem over is?
De stem van de man klonk te scherp.
- Ja, ... en je vader vond dat ik je niet voor de begrafenis hoefde te bellen, zei Marnix er snel achteraan.
- Oh.
- Hij had het idee dat je toch niet zou komen.
- Daar zou hij weleens gelijk in kunnen hebben.
Marnix keek naar buiten en de man keek in het doosje.
- Mooie auto, zei Marnix. Een nieuwe?
- Van de zaak. We hebben allemaal dezelfde.
- Wil je hier nog een tijdje blijven? De huur is deze maand nog betaald, dus je hoeft je niet te haasten.
Peter voelde zich ongemakkelijk.
- Ik zou nu niet weten waarom. Ik heb een paar dagen vrij genomen omdat ik dacht hier nog een geweldige puinhoop aan te treffen. Marnix grinnikte.
- Hoezo een puinhoop, kwam je hier weleens?
- Vorig jaar was er nog niks aan de hand, zei hij.
- Dat heb je wel vaker met een hartstilstand, wierp de jongen tegen.
- Waar is de rest?
40