Page 47 - De man die het nieuws voor wilde blijven

Werdegang
Vlak bij Parijs ergens in de buurt van Aubervilliers, werd zijn auto opeens onbestuurbaar. In een razende vaart voltrok zich iets onbegrijpelijks. Aan Simons kant klonk een dof geratel vanachter het dashboard. Een allesoverheersend geluid verplaatste zich snel naar onder de motorkap, waar het metalig klonk. De wielen blokkeerden, de auto trok naar links, zijn borstkast raakte hardhandig het stuur, zijn voeten zochten radeloos naar de pedalen. Hij rook nog smeulend rubber, waarvan hij de herkomst niet kon thuisbrengen. Er was geen houden aan, een enorme explosie en weg was Simon.
Tien dagen later ontwaakte hij min of meer, ademen ging net, denken niet. Met zijn linkerhand probeerde hij zijn rechterhand met daaraan het infuus wat te verleggen.
- Oh, ontsnapte aan zijn keel.
Hij deed zijn ogen even open, dacht dat het mistte en weg was hij weer.
Eens midden in de nacht werd hij gek van zichzelf, zijn gedachten tolden rond, rond langs een onverdraaglijk schuldgevoel, afwisselend kreunde en jankte hij wanhopig.
Vroeger, voor zijn ongeluk, had hij weleens gefantaseerd over wat het ergste was dat hem zou kunnen overkomen. Hij dacht dan altijd aan erge dingen die anderen zouden overkomen en waar hij verdriet van zou hebben, nooit aan iets dat hemzelf overkwam. Hijzelf bleef altijd buiten schot, behalve dat hij verdriet zou hebben natuurlijk, maar daar dacht hij wel mee te kunnen dealen.
45