Page 52 - De man die het nieuws voor wilde blijven

geschreven? Zijn moeder had geen opstellen van hem bewaard, anders had hij die bij het opruimen van het huis wel gevonden, dus ze waren er niet of niet meer.
Hij leed onder het alleen zijn, zijn dochter was na een maand van haar plichten ontheven. De eenzaamheid die hij vroeger nodig had om te kunnen werken, vrat nu aan hem. Hij had behoefte aan verzorging en troost, miste zijn dochter, die allesbehalve echt aardig voor hem was geweest. Sinds hij weer een beetje lopen kon ging hij vaker op stap om ergens koffie te drinken of te lunchen, zo kwam hij toch nog onder de mensen. Na terugkomst in zijn huisje moest hij dan een slaapje doen en daarna was de dag bijna om. Op zo’n dag, vlak na het wakker worden, herinnerde hij zich opeens een voorval vlak na de scheiding van zijn ouders.
Zijn vader had het gezin vrij abrupt verlaten, zijn zuster was naar een tante gestuurd en hij bleef alleen achter met zijn moeder die gehuld was in een donkere wolk van boosheid en verdriet. Kort daarop was zijn vader hertrouwd en daarna had hij hem nog maar sporadisch gezien, dat was toen gewoon, vaders gingen en dat was dat. Wel was hij, jaren later, samen met zijn zusje naar zijn begrafenis geweest, en daar had hij voor het eerst de nieuwe familie van zijn vader gezien. Zijn nieuwe vrouw was aardig voor hen geweest en had ze aan iedereen voorgesteld.
Zou ze nog leven, vroeg hij zich af en zo ja, waar dan?
Hij herinnerde zich nu waar zijn vader haar had ontmoet en hoe ze heette, Ellen Groothuis. Zo heette ze voor ze met zijn vader trouwde.
Vlak na de verdwijning van zijn vader had hij, waarschijnlijk opgestookt door zijn moeder, die Ellen een brief geschreven. Een
50