Page 56 - De man die het nieuws voor wilde blijven

Lang geleden
Het was een vroege herfst, guur en winderig, toen Max opeens een geweldige zin kreeg in een ouderwets Kerstfeest. Zo’n echt ouderwets kerstfeest, zoals bij hem thuis, met veel onverwachte narigheid, liederlijkheid en vaak een klein binnenbrandje. Hij zag het helemaal voor zich en tintelde gewoon van de voorpret. Kon hij maar iemand opbellen om het plan alvast te vertellen, maar vrienden had hij niet.
Om het helemaal oud en vertrouwd te krijgen moest hij nu al beginnen met organiseren, want eenvoudig was het vroeger niet.
Het belangrijkste, naast het gebraad en de drank, waren natuurlijk de hoofdrolspelers.
Ja, de gasten, daar zou de hele avond mee vallen of staan.
Om de sfeer echt als vanouds te krijgen moest hij gasten uitnodigen die veel konden drinken, maar niet meteen dronken werden. Dat moesten ze goed kunnen uitstellen. Natuurlijk dacht hij meteen aan zijn favoriete schrijvers. Belgen weliswaar, maar wel de enigen die het door hem beoogde effect met verve tot stand konden brengen. Intelligentie en een scherpe tong waren namelijk net zo belangrijk voor het slagen van het feest, als de aanzwellende dronkenschap en de smakelijke vuilbekkerij.
Zelfs als zij de enige gasten zouden blijken te zijn, dan nog was zijn avond gegarandeerd geslaagd.
Naast deze twee geweldenaren waren er natuurlijk een aantal lieden die beslist niet uitgenodigd zouden worden. Om te beginnen zijn vader. Zijn vader was bij zijn leven al niet te harden geweest, laat staan op zon- en feestdagen. Dat hij het hele jaar
54