Page 88 - Fin de sciècle patisserie

Hij heeft het me nooit met zoveel woorden gezegd maar iedereen wist wel wat zijn geheime plannetje was: wachten op de erfenis en dan de zaak verkopen om een eigen banketbakkerij te beginnen.
Over-opa was inderdaad al zeventig maar hij hield het nog 18 jaar vol. In plaats van banketbakker werd Hendrik huisjesmelker en een beetje notabele – ouderling van de Nieuwe Kerk op de Dam bijvoorbeeld. Zijn buitenlandse avonturen waren voorgoed voorbij.
Bakken en koken deed hij nog wel, op zon- en feestdagen. Vooral op zijn verjaardag kon hij
uitpakken. Dan nodigde hij de kerkenraad en alle dominees die hij kende uit voor een diner bij hem thuis. Aan het eind van dat diner kwam steevast de
verjaardagsbavarois op tafel (zie blz. 60). We hebben geprobeerd die na te maken, eerst volgens het recept zoals het hier is weergegeven. “Nee meid”, zei opa tegen mijn vrouw, “Het lijkt er niet op”. Inderdaad was het een stuiterbal geworden. Dat leerde ons – niet onbelangrijk als u recepten gaat namaken – dat de ingrediënten in de loop der tijd veranderd zijn. Suiker, amandelen en hazelnoten zullen nog wel hetzelfde zijn, maar de melk en room werden niet door de fabriek geleverd, de eieren waren stukken kleiner dan tegenwoordig en kennelijk was de gelatine ook minder krachtig. Eén keer per jaar legden we het resultaat van onze reconstructie aan opa voor – na enige jaren zei hij “Meid, het begint er op te lijken”. Verder zijn we nooit gekomen want het jaar daarop was hij overleden.
76