Page 90 - Fin de sciècle patisserie
P. 90
Waar hij zeker wel heimwee naar bleef hebben was naar zijn vak. Met veel plezier hielp hij in de kerstdagen altijd zijn medeouderling “Broeder Bijl” in diens bakkerij. Ik mocht graag naar hem kijken als hij bezig was. Zijn gebaren hadden dan dat ondefinieerbare waaraan je de echte vakman herkent. De manier waarop hij de room uit een “cul de poule” kon scheppen had iets wellustigs. Als hij een spuitzak vulde leek hij op een musicus die zijn viool stemt. Het kennelijke plezier waarmee hij een taart decoreerde maakte dat je dat ook wilde leren.
H.C.Hemker
78
