Page 23 - Vroege Herinneringen

Schaatsen
Toen de winter van '39 inviel, was het net hoogwater. De rivieren zetten het land in de Achterhoek voor een groot deel onder water. De vorst was streng die win- ter en voordat het hoge water weg was, bevroor het en zaten wij midden in het ijs. Ik was een groot liefhebber van schaatsenrijden en schreef een brief aan de firma Nooitgedacht in IJlst of zij niet voor een groepje soldaten ergens in Neder- land zonder geld schaatsen beschikbaar wilden stellen. Dat lukte en ik kreeg voor ons allen een paar echte Friese doorlopers. Wij werden toen pas echt goed in schaatsen. Overal werden schaatswedstrijden gehouden. Voor 50 cent inleg- geld kon je daaraan meedoen en voor de winnaar waren er dan prijzen van o.a. 10 gulden. Dat was een welkome aanvulling op onze soldij die inmiddels van
ƒ 1,04 per week opgetrokken was naar ƒ 2,24. Ik ging die winter weinig met verlof naar huis, omdat wij in de stadjes en dorpen in de omgeving wedstrijdjes reden. Als er in Hengelo wedstrijden waren gingen we eerst op de schaats naar Hengelo, meedoen met de wedstrijd en op de schaats weer terug.
Westervoort
Daar kwam begin 1940 een eind aan. Ik werd met een aantal jongens overge- plaatst naar Arnhem naar een grensbataljon. Het viel mij wel op dat het vrij kleine groepje bestond uit jongens die, laat ik zeggen, als niet zo makkelijk bij het kader stonden aangeschreven.
Aanvankelijk werden we gestatio- neerd in de kazerne. Het grensbataljon bestond hoofdzake- lijk uit Rotterdammers en wij moesten met het kleine groepje Amsterdammers voortdurend in de slag met ze. Al vlug werden wij vanuit de kazerne overgeplaatst naar de IJssellinie waar we onder- gebracht werden in
barakken bij het plaatsje Wester- voort waar de IJssel en de Rijn samenkomen.
21
Schets van Fort Westerfoort