Page 24 - Vroege Herinneringen

Onze taak was wachthouden bij de grote brug over de IJssel, wachtlopen bij en in het fort Westervoort, het werd allemaal wat strenger. Vaak waren er periodes van volledige strijdvaardigheid Je moest dan met volledige gevechtsbepakking, geweer, patroontassen, ransel, dekens op rol, noodrantsoen, etc. Je had geen verlof, en moesten ’s nachts de stellingen betrekken. Dat vonden wij niet zo erg, want dan was je overdag vrij van dienst. Je mocht dan weliswaar niet weg, maar je kon doen wat je wilde.
‘Lekker in de zon’
1940 was een prachtig voorjaar, we zaten in een schitterend landschap en brachten onze dagen door met voetballen, zwemmen en zonnebaden. Ik was zo bruin als een neger zowat. Het was ook de tijd van de wachtwoorden. Elke dag was er een ander, maar altijd met de letters 'sch' erin: scherpschutter, schapen- scheerder, Scheveningen, enz. Wij wisten dat dat was omdat de Duitsers daar nogal moeite mee hadden om dat foutloos te zeggen. Het maakte het wachtlo- pen een stuk leuker. Wie er ook langs kwam, al kende je hem nog zo goed, maar vooral de officieren hield je staande en liet ze het wachtwoord zeggen. Toch was er bij mij en ik denk ook bij de jongens maar de minste zorg te be- speuren dat het weleens echt menens zou kunnen worden. Achteraf gezien bijna ongelofelijk. We leefden er vrolijk op los. Begin mei. We waren weer in vol- ledige strijdvaardigheid en hadden een prachtige zomerse dag achter de rug. In de avond moesten wij weer de stellingen betrekken. Ik was door de luitenant aangesteld als ordonnans en moest vanuit mijn commandopost, een kazemat, die op een scheepswerfje naast het fort en de brug was gebouwd, berichten overbrengen. De stelling die wij bezet hielden, bestond naast het fort en de ka- zematten, waar zware mitrailleurs opgesteld stonden, uit loopgraafsegmenten. Die waren gegraven langs de rivier met de rivierdijk als rugdekking. In die seg- menten waren ook slaapplaatsen ingebouwd waarin je tussen het wachtlopen door even kon pitten. Het wachtlopen was twee uur op, vier uur af. Dus als je een beetje voordelig ingedeeld was, viel dat wel mee. Op 9 mei was het weer prachtig weer geweest. De hele dag lekker in de zon doorgebracht. Ik had mijn werkbroek over mijn zwembroek aangetrokken en onder mijn uniformjasje een dikke, donkerblauwe trui met sjaalkraag die mijn moeder voor mij gebreid had aan, want 's nachts kon het behoorlijk koud zijn. Die avond meldde ik mij bij de commandopost, bracht wat berichtjes over en kreeg toestemming om een paar uur te gaan slapen. Ik vond onderdak bij een paar vriendjes en kroop in de lig- plaats van de loopgraaf en viel als een blok in slaap. Natuurlijk gekleed.
22