Page 25 - Vroege Herinneringen

Oorlog
De Duitse aanval
Ik werd wakker en er heerste een grote opwinding. Het bleek dat er een melding binnen was gekomen dat de Duitsers de grens waren overgekomen.
Verder was gemeld dat onze brug zou worden opgeblazen. Ook van mij maakte zich een opwinding meester. Vreemd genoeg voelde ik niet de minste angst en trof ik voorbereidingen voor de komende slag. Doordat een van de jongens ziek van angst zat te huilen in een hoekje van de loopgraaf was er een schietgleuf onbemand. Ik installeerde mij daar, laadde mijn geweer, legde twee dozen pa- tronen in de schietgleuf zodat ik opgelegd kon schieten. Toen volgden de gebeurtenissen elkaar snel op. Wij zagen een pantsertrein de brug naderen. Op dat moment werd met een gigantische knal de brug opgeblazen. Dat was een prachtig gezicht.
Onze eigen artillerie begon te bulderen, de projectielen floten over ons heen. Wij lagen onder artillerievuur van de Duitsers, het was een hels kabaal. Ik scheurde mijn zakdoek in stukken en maakte prop-
pen die ik in mijn oren stopte. Ik had het gevoel dat
wij niet te raken waren. We zagen wat Nederlandse soldaten die op terugtocht waren, maar niet meer over de IJssel konden. Zij zochten een goed heenko- men. Tientallen vijandelijke vliegtuigen vlogen over ons heen en wij schoten erop met onze geweren, zonder resultaat.
Eindelijk zag ik de eerste Duitse soldaten in kleine groepjes sprongsgewijze de weg oversteken. Ik stelde mijn vizier op 1000 meter en vuurde. Plotseling zag ik dichtbij aan de overkant van de rivier een helm boven de dijk uitkomen, die ook
23