Page 32 - Vroege Herinneringen

Weer burger
Timmerman
De eerste drukte over mijn thuiskomst was wat geluwd en ik maakte aanstalten met spoed het gewone burgerleven te hervatten. Ik zocht werk en had het geluk dat te vinden. Een mij bekende aannemer had juist twee nieuwe huizen ge- bouwd op de Sparrenweg en ik kon die af gaan timmeren. Ik trok mijn oude Engelse leren timmermansbroek aan, sleep mijn gereedschap en ging aan de slag. Het werk viel mij zwaar. Hoewel ik het mijzelf niet wilde toegeven, was ik niets waard. Maar ik verzette mij tegen mijn zwakheid. Ik was de enige timmer- man op het werk en vond dat ik die klus af moest maken.
Jopie Leder
Intussen was het september '40. Een dag voor mijn 21e verjaardag.
Ik ging met een vriend de stad in en we aten aan een kar in de Ferdinand Bolstraat een haring. Er kwamen twee leuke meisjes langs en met een schok herkende ik het meisje dat ik in '38, net voor ik in dienst ging, had le- ren kennen. Het was tijdens het 40 jarig jubileum van de koningin. Er waren wel een week lang grote feesten in de stad en op een van die dagen ontmoette ik haar.
Ik was met mijn broer en vriend naar de kermis op het Frederiksplein. Er stond een lange rij bij de kaartver- koop. Zoals we wel meer deden liepen we eerst de rij langs of we bekenden zagen die voor ons een kaartje konden kopen. We vonden niemand, maar wel drie leuke meisjes voor in de rij die wel bereid waren kaartjes voor ons te kopen. Mijn vriend zei: “Ik neem die blonde.” Zij was de mooiste en ik dacht 'dat zou je wel willen'. Het pakte zo uit dat eenmaal op de kermis wij drie stelletjes vormden en onze eigen weg gingen. Ik met de blonde. Ze vertelde mij dat zij Jopie Leder heette, dat zij 16 was en nog naar school ging. Ik was tot over mijn oren ver- liefd en ben nog een paar keer met haar uit geweest.
Johanna ('Jopie') Christina van Vuure-Leder (1941)
30
Johannes ('Jan') Herma- nus van Vuure (1941)