Page 35 - Vroege Herinneringen

Ook mijn meisje kwam op bezoek en barste in tranen uit toen ze mij zag.
Ik troostte haar zo goed mogelijk en wees op de andere jongens. Ik lag op zaal 9 waar alleen ernstige gewonde jongens lagen die een jaar na de oorlog nog steeds in bed waren en vaak armen of benen kwijt waren. Ik garandeerde haar dat ik weer gauw thuis zou zijn en dat zij blij moest zijn dat ik er zo goed van af- gekomen was.
Collegemateriaal
De prof had mij gevraagd of ik met hem meewilde naar het academisch zieken- huis in Utrecht waar hij college gaf. Omdat een hernia diafragmatica zelden voorkwam, wilde hij daar graag college over geven. Ik stemde toe en zodoende kwam ik precies aan de weet wat hij met mij uitgevoerd had. Ik woonde het col- lege bij, uitgekleed op een onderzoekstafel. De prof begon met het projecteren van de röntgenfoto’s op een groot scherm. Hij wees dan hoe de scherf mij ge- troffen had en hoe het aan de oplettendheid van de röntgenoloog te danken was dat er bij het maken van een thoraxfoto gebleken was dat het middenrif bescha- digd was. Dan de operatie. Hij had de ribben van mijn linkerborstkas doorgezaagd, de borstkas opengeklapt, mijn maag buiten het lichaam gebracht, het middenrif dichtgenaaid, met de opmerking dat het middenrif, een soort beenvormig weefsel, niet aan elkaar zou groeien. Daarom had hij, om de druk op het middenrif te verminderen, mijn maag na terugplaatsen, gehecht aan de lever en de milt. En zie het resultaat. De studenten mochten mij onderzoeken en ik kon merken dat de prof zeer trots was op zijn werk. Ik ben daarna nog vele malen met hem mee geweest op college.
Hij mocht mij erg graag en ik maakte daar wel gebruik van. Het vervelende was dat een gedeelte van de wond niet dicht wilde gaan. Inmiddels was de familie thuis druk voorbereidingen aan het treffen voor ons huwelijk. Er was een klein woninkje gehuurd dat met vereende krachten ingericht werd. Zelf werd ik vanuit het hospitaal naar het Kareol Aerdenhout gestuurd voor revalidatie.8 Genees- heer-directeur was dr. Kroon, Commandant ritmeester Pahud de Mortagne. Dat beviel mij uitstekend.
Het waren allemaal lopende patiënten. Wij waren gekleed in sportkleding en in- gedeeld in sportgroepen.
8 De villa Kareol werd in 1940 in gebruik genomen door het Rode Kruis als herstellingsoord voor militairen die gewond waren geraakt tijdens de meidagen. Initiatiefnemer was o.m. rit- meester Pahud de Mortange.
33