Page 156 - In de ban van bloedstolling

In Kopenhagen verzamelde Astrup een groep onderzoekers uit diverse landen om zich heen die studies naar trombolytica verrichten en dat tot op heden voortzetten. In de jaren veertig toonde de Deense biochemicus als eerste aan dat sommige cellen in staat zijn een oplosbaar enzym te maken dat fibrino- lyse in gang zet door plasminogeen te activeren. Hij zuiverde en karakteriseerde dit enzym dat hij fibrinokinase doopte. La- ter zou dit eiwit, het voornaamste enzym in de activering van plasmine in het lichaam, bekend komen te staan als tissue plas- minogen activator (t-PA) en van grote klinische betekenis blij- ken.
Bovendien stelde Astrup voor de fibri- nolyse als onderdeel te beschouwen van het gehele proces van bloedstelping. Hij be- toogde dat, in wat hij als de hemostatische balans omschreef, stol-
sels uiteindelijk hun eigen afbraak veroorzaken. Die afbraak vindt alleen plaats als weefselschade volledig hersteld is. Een verstoring van dit evenwicht door vroegtijdige en overmatige, of juist late en onvoldoende, fibrinolyse moet dan ook door het lichaam worden verhinderd om bloedingen, of trombose, te voorkomen. Hoe deze afstemming tussen stolselvorming en afbraak precies werkt was nog onduidelijk. Leiden en Leuven herbergden belangrijke instituten waar die raadsels stap voor stap werden ontrafeld.
132