Page 49 - In de ban van bloedstolling

belang van de wetenschap in de geneeskunde gedurende de tweede helft van de 19e eeuw.
’De physiologie bracht het nieuwe
licht’, zo stelde hij tevreden vast, ’en
verkreeg de leiding in de wetenschap-
pelijke geneeskunde.’ Toch merkte
Pekelharing op dat de interesse voor
het vakgebied aan het begin van de
eeuw begon te tanen. Volgens hem
was het daarom belangrijk dat de
overheid de rol van wetenschap in
de geneeskunde ondersteunde. Pe-
kelharing bewees zelf de waarde van
scheikundig onderzoek op het gebied
van bloedstolling met de ontdekking van protrombine. Met de vondst van dit stollingseiwit werd de wetenschappelijke basis gelegd voor het vakgebied Hemostase en Trombose.
De zoektocht naar de oorzaken van stolling
De fascinatie rond het mysterie van bloedstolling wordt al sinds de Griekse oudheid beschreven. Hippocrates merkte op hoe bloed bij verwondingen na enige tijd haar vloeibaarheid verloor en dankzij deze stolling het bloedverlies stopte. Aris- toteles vermoedde dat bloed buiten het lichaam stolt doordat zich na afkoeling vezels vormen. Pas vanaf de 17e eeuw werd duidelijk dat afkoeling onmogelijk de oorzaak van bloedstol- ling kon zijn. De onoplosbare vezelachtige stof – die nu fibrine
25
C. Pekelharing