Page 35 - Geluk

Natuurlijk ging ze mee naar het optreden van Jefferson Airplane in het Concertgebouw.
Grace Slick zong, lopend door het gangpad van de grote zaal:
When the truth is found To be lies
And all the joy
Within you dies
Don’t you want somebody to love Don’t you need somebody to love Wouldn’t you love somebody to love You better find somebody to love
Bodega Keyzer was een keurige tent voor een eerste glas. Café Welling kwam later.
“In deze buurt heb ik de eerste jaren van mijn leven gewoond. Alleen met mijn moeder. Die was pas twintig toen ze mij kreeg. Mijn vader was al verdwenen. Met de noorderzon. Geen trek in verantwoordelijkheid vermoed ik.”
“Dat zit toch niet in de genen, mag ik hopen?” vroeg Elaine met een steels glimlachje. Ben vond dat wel charmant, maar zonder het zich te realiseren benauwde de vraag hem onderduims.
“Aan mijn moeder kan het niet gelegen hebben. Zij was een slimme en pronte meid. Ze werd, ondanks dat ze gesjeesd was, altijd gesteund door haar ouders, ook financieel. Het moet toch een mooie tijd voor haar geweest zijn. Hier. Niemand om verantwoording aan af te leggen, geen pecuniaire problemen. Ik moet toen een rustig kereltje zijn geweest, die haar best wel geluk en weinig sores bezorgde. Althans, naar haar zeggen.”
33