Page 97 - 10_พระราชบญญตตำรวจแหงชาต2547_Neat

๙๐

ÊÃØ» มาตรา ๘๔ – ๘๗
การสืบสวนขอเท็จจริง ตองทําตาม กฎ ก.ตร.วาดวยการสืบสวนขอเท็จจริง พ.ศ. ๒๕๕๖

(ราชกิจจานุเบกษา เลม ๑๓๐ ตอนที่ ๔๘ ก วันที่ ๕ มิถุนายน ๒๕๕๖) สรุปสาระสําคัญไดวา เมื่อมี
การกลาวหาหรือมีกรณีเปนที่สงสัยวาขาราชการตํารวจผูใดกระทําผิดวินัยหากผูบังคับบัญชาไดพิจารณา
ในเบื้องตนแลวไมมีมูลหรือมีมูลเพียงพอที่จะแตงตั้งคณะกรรมการสอบสวนวินัยอยางรายแรงหรือมี

พยานหลักฐานฟงไดวาผูถูกกลาวหากระทําผิดวินัยและสามารถสั่งการไดในกรณีเปนความผิดที่ปรากฏ
ชัดแจง ก็ใหผูบังคับบัญชาผูมีอํานาจพิจารณาสั่งการไปภายในอํานาจโดยไมตองสืบสวนขอเท็จจริง

แตถาจะตองสืบสวนขอเท็จจริงก็ใหดําเนินการตามหลักเกณฑและวิธีการสืบสวนขอเท็จจริงที่กําหนด
ในกฎ ก.ตร. นี้ ซึ่งการสืบสวนขอเท็จจริง หมายถึง การแสวงหาขอเท็จจริงและพยานหลักฐาน
ซึ่งผูมีหนาที่สืบสวนขอเท็จจริงไดปฏิบัติไปตามอํานาจและหนาที่เพื่อที่จะทราบรายละเอียดแหงพฤติการณ

และการกระทําของขาราชการตํารวจผูถูกรองเรียนกลาวหาหรือมีกรณีเปนที่สงสัยวากระทําผิดวินัย
วากรณีมีมูลที่ควรกลาวหาวาผูนั้นกระทําผิดวินัยหรือไม หรือผูนั้นไดกระทําผิดวินัยตามที่ถูกกลาวหา

หรือไมอยางไร กรณีที่ควรทําการสืบสวนขอเท็จจริง ไดแก
(๑) ผูบังคับบัญชามีเหตุอันควรสงสัยวาขาราชการตํารวจในบังคับบัญชาผูใดกระทําผิด
วินัย

(๒) มีผูรองเรียนกลาวหาวาขาราชการตํารวจในบังคับบัญชาผูใดกระทําผิดวินัยโดย
ผูรองเรียนนั้นไดแจงชื่อและที่อยูของตนเองเปนที่แนนอน พรอมทั้งระบุพฤติการณแหงกรณีที่กลาวหา

วาขาราชการตํารวจกระทําผิดวินัยนั้น
(๓) สวนราชการอื่นหรือหนวยงานอื่นแจงมาใหทราบวาขาราชการตํารวจในบังคับบัญชา
ผูใดกระทําผิดวินัยหรือสงสัยวากระทําผิดวินัย

(๔) มีบัตรสนเทหกลาวหาวาขาราชการตํารวจในบังคับบัญชาผูใดกระทําผิดวินัย
ตามปกติการรองเรียนกลาวหาขาราชการตํารวจวากระทําผิดวินัยในลักษณะเปนบัตรสนเทหหามมิใหรับฟง

เวนแตบัตรสนเทหนั้นระบุขอเท็จจริง พยานหลักฐานกรณีแวดลอม และหรือระบุพยานบุคคล
พยานวัตถุ หรือพยานเอกสารชี้แนะแนวทางเพียงพอที่จะดําเนินการสืบสวนได
(๕) กรณีปรากฏเปนขาวในสื่อสารมวลชนใด ๆ วาขาราชการตํารวจในบังคับบัญชา

ผูใดกระทําผิดวินัยตามปกติหากไมมีชื่อและที่อยูของผูรองเรียนกลาวหาหามมิใหรับฟง เวนแตขาวใน
สื่อมวลชนนั้นระบุขอเท็จจริง พยานหลักฐาน กรณีแวดลอม และหรือระบุพยานบุคคล พยานวัตถุหรือ

พยานเอกสารชี้แนะแนวทางเพียงพอที่จะดําเนินการสืบสวนได
(๖) กรณีอื่นๆ ที่ผูบังคับบัญชาเห็นควรใหมีการสืบสวนขอเท็จจริง
ผูสั่งแตงตั้งคณะกรรมการสืบสวนหรือผูสั่งใหสืบสวนยกเวนนายกรัฐมนตรี และคณะกรรมการ

สืบสวนหรือผูสืบสวน จะตองไมเปนบุคคลดังตอไปนี้
(๑) รูเห็นเหตุการณในเรื่องที่สืบสวน

(๒) มีสวนไดเสียในเรื่องที่สืบสวน