Page 286 - 08_กฎหมายอาญา_Neat
P. 286

๒๗๓




                                 ๒.  การกอใหเกิดเอกสารนี้อาจมี ๒ ทาง คือ (๑) จากการทําขึ้นเอง (๒) จากการที่มี
                 ผูอื่นทําแลวจึงมาใหเจาพนักงานรับรอง

                                 ๓.  การที่เจาพนักงานทําขึ้นนั้น จะตองเปนการกระทําในหนาที่ดวย
                             ¢ŒÍÊѧà¡μ “เอกสารราชการ” ตรงกับคําวา “หนังสือราชการ” ตามกฎหมายลักษณะอาญา

                 เอกสารตอไปนี้ ศาลฎีกาวินิจฉัยวาเปน “หนังสือราชการ” ซึ่งตรงกับ “เอกสารราชการ” คือ
                             ๑.  ตนขั้วใบเสร็จรับเงิน

                             ๒.  ทะเบียนยานพาหนะ
                             ๓.  หมายแดงแจงโทษ

                             ๔.  หมายเรียกพยานของอําเภอ
                             ๕.  หนังสือแบบ ส.ด.๙ ซึ่งสัสดีอําเภอออกให

                             ๖.  ทะเบียนสมรส
                             ๗.  ทะเบียนปน
                             ®Õ¡Ò·Õè ñö÷/òõñ÷  จําเลยกูเงินผูเสียหายแลวทําหนังสือสัญญากูลงลายมือชื่อผูอื่น

                 ในชองผูกู ทําใหผูเสียหายหลงเชื่อวาจําเลยเองเปนผูกู การกระทําของจําเลยเปนการทุจริต เพื่อจะ
                 ใหไดเงินที่กูไป แตมิใหผูเสียหายใชสัญญากูนั้นเปนหลักฐานฟองเรียกเงินคืนจากจําเลย ผูเสียหาย

                 ไดรับความเสียหาย จําเลยจึงมีความผิดฐานปลอมเอกสารสิทธิ
                             ®Õ¡Ò·Õè ñöñô/òõñ÷  ใบเสร็จรับเงินของการไฟฟาสวนภูมิภาคที่ถูกทําปลอมขึ้น

                 เพื่อใหหลงเชื่อวาเปนใบเสร็จที่แทจริงอันอาจนําไปเรียกเก็บเงินซํ้าไดอีกนั้น แมจะมิไดมีการลงชื่อใน
                 ชอง พนักงานเก็บเงินวาไดรับเงินไวถูกตองแลวก็ตาม ยอมเปนเอกสารสิทธิ แตมิใชเอกสารราชการ

                 จําเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๖๕
                             ®Õ¡Ò·Õè ñõ÷ò/òõôù  ตัดสินในทํานองเดียวกันวา การนําเอกสารราชการฉบับที่แทจริง

                 ไปถายสําเนาเอกสาร แลวนําไปแกไขเพิ่มเติม หลังจากนั้นนําไปถายสําเนาเอกสารอีก เปนการ “ปลอม
                 เอกสารราชการทั้งฉบับ” ขอเท็จจริงคือ จําเลยถายสําเนาบัตรประจําตัวประชาชนจากฉบับที่แทจริง

                 ซึ่งเปนเอกสารราชการแลวแกไขในชองชื่อ ชื่อสกุล วันออกบัตร วันหมดอายุ และนําสําเนาบัตรประจําตัว
                 ประชาชนดังกลาวไปถายสําเนาเอกสารอีก เพื่อใหผูหนึ่งผูใดหลงเชื่อวาสําเนาเอกสารดังกลาว

                 มีขอความตรงกับตนฉบับและนาจะเกิดความเสียหายแกผูอื่นหรือประชาชน ໚¹¡ÒÃทํา»ÅÍÁàÍ¡ÊÒÃ
                 ¢Öé¹·Ñé§©ºÑº áÁŒจําàŨÐÁÔ䴌ᡌä¢ã¹àÍ¡ÊÒ÷Õèá·Œ¨ÃÔ§ การกระทําของจําเลยก็เปนความผิดฐานปลอม

                 บัตรประจําตัวประชาชนอันเปนเอกสารราชการและฐานใชบัตรประจําตัวประชาชนอันเปนเอกสาร
                 ราชการปลอมตาม ป.อ. มาตรา ๒๖๕, ๒๖๘ วรรคหนึ่ง ประกอบมาตรา ๒๖๕ พ.ร.บ. บัตรประจําตัว
                 ประชาชนฯ มาตรา ๑๔ วรรคหนึ่ง (๒) (๓)

                             ®Õ¡Ò·Õè òôôñ/òõòó  แผนปายทะเบียนหมายเลข ต.ด. ๐๑๘๓๙ ของกลางเปนหมายเลข

                 ทะเบียนที่ทางการออกใหกับรถยนตคันหนึ่งของจําเลยที่ถูกชนพังใชการไมได แมแผนปายดังกลาว
   281   282   283   284   285   286   287   288   289   290   291