Page 402 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๓๘๙

ถือวาจําเลยแยกสิทธิปกครองของผูเสียหายที่ ๒ ในการควบคุมดูแลผูเสียหายที่ ๑ โดยปราศจากเหตุ
อันสมควรการกระทําของจําเลยเปนการพรากเด็กอายุยังไมเกินสิบหาปไปเสียจากผูปกครองเพื่อการ

อนาจารอันเปนความผิดตามมาตรา ๓๑๗ วรรคสาม
®Õ¡Ò·Õè óòñø/òõôù การที่จําเลยพรากเด็กอายุยังไมเกิน ๑๕ ป ไปเสียจากมารดา
โดยปราศจากเหตุอันสมควรเพื่อการอนาจาร และไดกระทําชําเราเด็กหญิงอายุไมเกิน ๑๕ ป
ซึ่งมิใชภริยาของตน โดยเด็กหญิงนั้นยินยอม แมการกระทําของจําเลยจะเปนการกระทําตอเนื่องในวัน

เดียวกัน แตจําเลยกระทําไปโดยมีเจตนาตางกันคือ จําเลยมีเจตนาพรากเด็กหญิง อ. ไปเสียจากมารดา
เพื่อการอนาจารอัน໚¹à¨μ¹Ò·Õè¡ÃÐทําμ‹ÍÁÒôҢͧà´ç¡ËÞÔ§ อ. สวนที่จําเลยกระทําตอเด็กหญิง

อ. เปนเจตนากระทําชําเราอันเปนเจตนาตางหากจากเจตนาพราก จึงมิใชกระทําโดยมีเจตนาเดียวกัน
การกระทําของจําเลยในแตละวันที่เกิดเหตุตามคําฟองจึงเปนความผิดสองกรรมตางกัน ขอสังเกต
ฎีกาที่ ๔๖๑๐/๒๕๔๙ ก็ตัดสินในทํานองเดียวกัน คําวินิจฉัยในแนวทางดังกลาวนี้มีมาตั้งแตฎีกากอนๆ
เชน ฎีกาที่ ๔๓๐๔/๒๕๔๑ ฎีกาที่ ๑๑๓๑/๒๕๓๗ ฎีกาที่ ๓๙๘/๒๕๒๐ เปนตน

ÁÒμÃÒ óñø
“พรากผูเยาวโดยผูเยาวไมเต็มใจไปดวย”

ผูใดพรากผูเยาวอายุกวาสิบหาปแตยังไมเกินสิบแปดปไปเสียจากบิดามารดา ผูปกครอง
หรือผูดูแล โดยผูเยาวนั้นไมเต็มใจไปดวย ตองระวางโทษจําคุกตั้งแตสองปถึงสิบป และปรับตั้งแต
สี่พันบาทถึงสองหมื่นบาท
ผูใดโดยทุจริต ซื้อ จําหนาย หรือรับตัวผูเยาวซึ่งถูกพรากตามวรรคแรก ตองระวางโทษ

เชนเดียวกับผูพรากนั้น
ถาความผิดตามมาตรานี้ไดกระทําเพื่อหากําไรหรือเพื่อการอนาจาร ผูกระทําตองระวาง

โทษจําคุกตั้งแตสามปถึงสิบหาป และปรับตั้งแตหกพันบาทถึงสามหมื่นบาท
ͧ¤»ÃСͺÀÒ¹͡ (วรรคแรก)
(๑) ผูใด
(๒) พรากโดยผูเยาวไมเต็มใจไปดวย

(๓) ผูเยาวอายุกวาสิบหาป แตยังไมเกินสิบแปดป
ͧ¤»ÃСͺÀÒÂã¹

เจตนาธรรมดา
ͧ¤»ÃСͺÀÒ¹͡ (วรรคสอง)
(๑) ผูใด

(๒) รับตัว ซื้อ จําหนาย
(๓) ผูเยาวซึ่งถูกพรากตามวรรคแรก
ͧ¤»ÃСͺÀÒÂã¹

(๑) เจตนาธรรมดา
(๒) เจตนาพิเศษ “โดยทุจริต”