Page 423 - 08_กฎหมายอาญา_Neat
P. 423
๔๑๐
เปลี่ยนสภาพเปนสังหาริมทรัพยจึงถือไมไดวาเปนทรัพยสินที่เชา ดินที่ถูกขุดมาจึงคงอยูในความ
ครอบครองของผูใหเชา ในคดีเรื่องนี้ศาลฎีกาถือหลักที่วาใครเปนคนครอบครอง แตโดยวินิจฉัยวา
ที่ผูใหเชาใหเชาทรัพยสินคือที่ดินนี้ในสภาพที่เปนอสังหาริมทรัพย แตเมื่อที่ดินถูกขุดขึ้นมาแลวก็
กลายเปนสังหาริมทรัพย จึงถือไมไดวาเปนทรัพยสินที่เชา เมื่อเปนสังหาริมทรัพยไมใชทรัพยสินที่เชา
ก็ถือวาอันนี้ ยังอยูในความครอบครองของเจาของที่ดิน เมื่อเอาไปก็เปนลักทรัพย ดังนั้น ถาหากเปน
เรื่องเชาบาน เชน เชาตึกหลังหนึ่ง เปนการเชาอสังหาริมทรัพย ถาคนเชาถอดมุงลวดในบานหลังนั้นไป
หรือกระจกบานหนาตางไป จะถือวาเปนลักทรัพยหรือยักยอกทรัพย มันก็ตองเขามาสูปญหาที่วาใคร
ครอบครองทรัพยนั้น เมื่อพิจารณาดูคําพิพากษาฎีกานี้แลวจะเห็นไดวาการครอบครองนั้นยังอยูที่
เจาทรัพย เพราะเมื่อแยกออกมาจากตัวอสังหาริมทรัพยแลวก็เปนสังหาริมทรัพย จึงเปนความผิดฐาน
ลักทรัพย
®Õ¡Ò·Õè õ÷ô/òõò÷ จําเลยขึ้นไปบนตนลําไยหักลําไยทั้งกิ่งจากตนใสในเขง เจาพนักงาน
จับจําเลยขณะจําเลยอยูบนตนและกําลังหักกิ่งลําไยใสเขงอยู (ถามวาอยางนี้เปนพยายามหรือเปน
ความผิดสําเร็จ มันมีเขงมันหักกิ่งลําไยใสเขง เพราะฉะนั้นการหักกิ่งลําไยใสเขง ก็เปนการแยกหรือ
เคลื่อนที่ผลลําไยออกจากตน อันนี้เปนการแยกออกมา และเขายึดถือเอาผลลําไยไวแลวคือใสเขงไว
แลว อยางนี้ก็เปนการเอาไปซึ่งทรัพยของผูเสียหาย ครบองคประกอบ) เปนความผิดในฐานลักทรัพย
สําเร็จแลวไมใชเปนความผิดฐานพยายาม
®Õ¡Ò·Õè öññ/òõóð จําเลยขับรถเขาไปเติมนํ้ามันกับเด็กปมของผูเสียหาย เมื่อเติม
เกือบจะเต็มถัง จําเลยพูดวาไมมีเงินเดี๋ยวจะเอามาใหแลวจําเลยไดขับรถออกไปทันที พฤติการณของ
จําเลยที่ขณะเติมนํ้ามันไมไดดับเครื่องยนตรถ แลวฝาปดถังนํ้ามันก็ไมมีใชผาอุดไวแทน แสดงวาเปนการ
วางแผนการไวเพื่อจะไมชําระเงินคานํ้ามันเมื่อไดนํ้ามันมาแลวโดยจะรีบหนีไป อันเปนอุบายในการที่
จะทําใหการลักทรัพยสําเร็จ แลวจําเลยมีเจตนาทุจริตมาตั้งแตตนที่จะลักเอานํ้ามันผูเสียหาย จึงเปน
ความผิดฐานลักทรัพยโดยใชกลอุบาย
®Õ¡Ò·Õè òõôù/òõóò จําเลยเขาไปในบานผูเสียหายเพื่อทวงคาแรงที่ผูเสียหายคาง
บุตรชายของจําเลย เปนการเขาไปโดยมีเหตุผลสมควรโดยสุจริต แมจําเลยจะไดถือมีดไปดวย แตก็เปน
เพียงมีดเหลียนซึ่งโดยทั่วๆ ไปใชสําหรับหวดหญา และไมปรากฏวาจําเลยตั้งใจจะไปทํารายผูเสียหาย
ตั้งแตแรก จึงไมอาจถือไดวาจําเลยมีเจตนาบุกรุก
จําเลยทวงคาแรงจากผูเสียหายไมได จึงโกรธและใชมีดฟนพยายามทํารายผูเสียหาย
แลวเอาเครื่องสูบนํ้าของผูเสียหายไป มิใชเปนการฟนผูเสียหายเพื่อความสะดวกหรือเพื่อเอาเครื่องสูบนํ้า
ของผูเสียหายไปเกิดขึ้นหลังจากการทํารายรางกายของตนไปแลว จําเลยจึงไมมีความผิดฐานชิงทรัพย
แมจําเลยเอาเครื่องสูบนํ้าของผูเสียหายไปเพื่อยึดเอาไวใหผูเสียหายไปจายคาแรง
บุตรชายจําเลยแลวจําเลยจะคืนให ก็ถือไดวาจําเลยเอาทรัพยของผูเสียหายไปโดยมีเจตนาทุจริต
อันเปนความผิดฐานลักทรัพย เพราะจําเลยไมมีอํานาจเอาทรัพยของผูเสียหายไปโดยพลการได

