Page 532 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๕๑๙

(ô) ®Õ¡Ò·Õè ñôò/òô÷÷ ถอยคําที่วา “บักสี กูจะเตะปากมึงเดี๋ยวนี้” หาใชเปนการ
ใสความหรือดูถูกดาทอซึ่งเปนการหมิ่นประมาทซึ่งหนาไม

ถอยคําที่ตามปกติถือไดวาเปนเพียงไมสุภาพหรือหยาบคาย หากกลาวกับบุคคลทั่วไป

แลว ไมถึงขนาดเปนการดูหมิ่นนั้น ถานําไปกลาวกับผูที่อยูในฐานะที่ควรไดรับการเคารพนับถือแลว
ก็เปนการดูหมิ่นได
®Õ¡Ò·Õè ÷õ÷ò/òõôò การที่จําเลยกลาวถอยคําตอโจทกรวมวา “มึงเขาไปในที่ของกู

ไดอยางไร กูจะแจงขอหาบุกรุกมึง มึงเปนผูใหญบานไดอยางไร ไมรูกฎหมายไมรูหนาที่ ไอหนาโง
มึงตองเจอกับกูแนที่ศาล” นั้นเห็นไดวาสรรพนามที่จําเลยใชแทนตัวจําเลยและโจทกรวมวา¡Ùและ

ÁÖ§นั้นเปนเพียง¶ŒÍÂคําäÁ‹ÊØÀÒ¾ สวนถอยคําในทํานองวาโจทกรวมเปนผูใหญบานไมมีอํานาจหนาที่
ไมรูกฎหมายและจะฟองรองดําเนินคดีกับโจทกรวมนั้น เปนเพียงเจตนาที่จะดําเนินคดีกับโจทกรวม

เทานั้น ไมใชถอยคําที่ดูถูกเหยียดหยามโจทกรวม แตที่จําเลยวาโจทกรวมวาä͌˹ŒÒ⧋นั้น ถอยคํา
ดังกลาวแสดงอยูในตัวถึงการดูหมิ่นเหยียดหยามโจทกรวม แมจะเปนการกลาวถอยคําดูหมิ่น

โจทกรวมในขณะที่จําเลยและโจทกรวมทะเลาะกัน ก็ตองถือวาจําเลยกลาวโดยมีเจตนาดูหมิ่นโจทกรวม
หาใชวาการกลาวในขณะทะเลาะกัน จะถือวาจําเลยมิไดมีเจตนาดูหมิ่นอันจักเปนการขาดองคประกอบ

ความผิดไม
®Õ¡Ò·Õè òøö÷/òõô÷ คําวา “ดูหมิ่น” ตาม ป.อ.มาตรา ๓๙๓ ไมไดนิยามศัพทไววา

มีความหมายวาอยางไร แตตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานอธิบายวา หมายถึง ดูถูก
เหยียดหยาม ทําใหอับอายเปนที่เกลียดชังของประชาชน โดยถอยคําที่กลาวจะตองเปนการ

เหยียดหยามผูอื่น หาใชตัวผูกลาวเองไม คําวา “ประธานใชครูอยางขี้ขา” นั้น จําเลยมิไดเหยียดหยาม
ตัวผูเสียหายวามีสถานภาพอยางขี้ขาหรือผูรับใช แตเปนการพูดถึงสถานภาพของครูในโรงเรียนรวมทั้ง

จําเลยวาเปนผูรับใชของผูเสียหาย เมื่อคําวา “ขี้ขา” ในที่นี้จําเลยหมายถึงตัวจําเลยเองและครูในโรงเรียน
ที่ถูกผูเสียหายใชงาน มิใชหมายถึงตัวผูเสียหายซึ่งเปนผูใชงาน ถอยคําที่จําเลยกลาวจึงมิใชเปน
การดูหมิ่นผูเสียหายซึ่งหนาตามความหมายใน ป.อ.มาตรา ๓๙๓

ÍØ·ÒËó

(ñ) ®Õ¡Ò·Õè õôñ/òõðô ถอยคําที่จําเลยกลาวตอสามเณรสองรูปซึ่งหนา เพราะเหตุที่
ใชไปขอเทียนจากภิกษุรูปหนึ่งไมไดวา “ถาไมไปเดี๋ยวกูเตะลงกุฏิใหหมด” เปนถอยคําที่จําเลยกลาวแก
สามเณรซึ่งเปนบุคคลที่ประชาชนทั่วไปถือวา ควรเคารพกวาบุคคลธรรมดา ฉะนั้น จึงไมแตเพียงจะ

เปนถอยคําที่ไมสุภาพและขมขูเทานั้น หากเปนการดูหมิ่นตามความหมายใน ป.อ.มาตรา ๓๙๓ ดวย
(ò) ®Õ¡Ò·Õè ñ÷öõ/òõðö การที่จําเลยกลาวแกพระภิกษุวา “ถาไมเห็นแกผาเหลือง

หรือไมใชพระจะเตะใหตกกุฏิหมดเลย” เปนความผิดฐานดูหมิ่นซึ่งหนา
การดูหมิ่นนี้มิใชจํากัดเฉพาะการกระทําดวยวาจาเทานั้น แตอาจกระทําดวยการแสดง

กิริยาอาการก็ได